Loth Bailarako Kanpaina (XXXI) Betiko Mamuak

• Tag-Raz, Lurralde Lehiatuko ogro mertzenario harrigarrirki azkarra.
• Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko heraldo erdi-elfoa
• Astaröth, basoko elfo harro eta isila, primerako arkularia eta guda-dantzaria
• Elendir, Ulthuanetik etorritako Hoetheko iniziatua
• Snorri, Iparraldeko mendietatik etorritako nano diletantea.
• Grisban, Snorrirekin batera iritsi dan nano hiltzaile eta hartz duna

Seinale Txarrak

        Erroiaren hilabetearen 30.eguna

Goizaren ihintzarekin hegoaldeko eta iparraldeko Konpania osatzen zuten hainbat lagun elkartu ziren Igarobideko mugan. Urgorri ibaia Yetzin handiarekin batzen zen lekua izan zen bilera alai honen jopuntua. Bizitutako arrisku eta pozak azaldu zizkieten bata besteei eta leku ezagun batera bueltatzeak eragiten duten berotasunak bideko nekea arintzen zuen. Kobreak gorriztutako urak jarraituz, Kazarov anaien ontziralekua saihestuko dute, nahiz eta Astaröthen begiek mugimendu asko atzeman. Barku eta txalupak daude bertan eta ziurrenik pirata anitz. Arazaoetaz distantzia jarriz beste oztopo bat aurkituko dute.  Behin, taldeak ikertutako herrixka suntsituarekin topo egingo dute. Han, Felixek, orkoen erasotik bizirik atera zen ume bat erreskatatu zuen. 

Orain ordea, ez dago hain isilik, eta elizako kanpai-dorre kixkalian azkenaldian ugaritu diren abominazioetako bat ikusiko dute. Ez al ziren ametsgaiztoak Andreasekin amaitu?

Ikasitako Lezioa

        Hartzaren hilabetearen 1.eta 2 eguna

Gau lasai bat igaro ondoren Urgorri utzi eta Igarobideko mendietan barrena abiatuko dira. Arrokazko pareta izugarri hauen artean antzinako meategi bat ikusi eta bidelapur ezagun batzuen segada pairatu beharko dute. Baina gure lagunak eskarmentu nahikoa dute eta baliorik ez duten borrokak ekiditzea ikasi dute. Etsaiak atzean utzita eta zertxobait galduta, "aurrera" egingo dute.

Mendiko bide bat hartu eta kanpalekua non ipini pentsatzen ari direla, maldan behera dagoen herritxo bat ikusiko dute. Bertan Aguilerako akolitoek ongi etorria emango diete. Arkeologo eta geografo hauen basean igaroko dute gaua, geroz eta goblin presentzia nabariagoa egiten delarik. Goizean goiz, goblin armada oso bat ikustean akolitoekin batera basea utzi eta Arrabalerantz abiatuko dira.

Aspaldiko Laguna
    Hartzaren hilabetearen 3.eguna

Arrabela iristean ikusiko dute nola hartu duten kontrola gremioek, Konpainiak Dieterren eskaintzari uko egitearen ondorietako bat. Zaldunek jendez gainezka dauden kaleetatik gidatuko dituzte eta Monasterioko ateak zeharkatzean Dieter Beltzarekin elkarrizketatuko dira. Han, gure lagunek ikusi eta bizitutako gauza gehienak kontatuko diote eta trukean Dieterrek Kazorov Anaien eta goblinekin dituen arazoetaz berri emango die. Konpainia atentzioz entzungo du, jakinik, amaitzean Dieterrek beraien laguntza eske etorriko dela.

Baina abenturazaleak ez dute liskar handirik nahi eta Donovarena hurbilduko dira, aspaldiko laguna bixitatzeko baino baita ere lanen eta berrien taula aztertzeko. Bertan, Mavros poetaren poema galduen lantxoa aukeratuko dute eta arratsalde bateko bilaketaren ostean ume-moko lapur talde bat ezagutuko dute. Tobyk, ume talde honen buruzagia, umezurztegi bat ikertzea eskatuko du poemen truke eta Konpania ados egongo da.

Upelak
   Hartzaren hilabetearen 4.eguna

Toby amu bezala erabiliz umezurztegira eramango duen gurdia jarraituko dute. Bere istorian arabera, bertara eramaten dituzten umeak desagertu egiten dira, inork ez ditu berriz ikusten eta bailaran gertatzen direnak jakinda Konpainia Askea bere bihotz txikia agerian utziko du. Mendiko bideak jarraituz gurdia Arrabaletik 10 kilometroetara geldituko da, Andreasek bere upelak gordetzen zituen zingiran hain zuzen. Oleg eta Pieterren gorpuak hemen jarraituko dute, usteltzen. Aldiberekotasun honek alertan jarriko ditu gure heroiak.

Gurdi-gidaria bi pertsonekin elkartuko da eta esku truke baten ostean, umea atera eta tunikadun pertson hauen menpe utziko du. Taldea ez du gehiago itxoingo eta hurbiltzen hasiko da mendiaren maldan behera. Tunikadun pertson hauen ondoan beste ume txikiago bat azalduko da, nolabait ezaguna egiten zaiena. Umeak, Konpainiako kideak ikustean, barre egingo du eta zingirako zuhaitz hilen artean ezkutatuko da, bertatik beste zortzi tunikadun ateratzen diren momentu berean.

Hitzik esan gabe Tag-Raz, Trubert, Astaröth, Elendir, Snorri eta Grisbanek gizon hauen aurka kargatuko dute, Toby libre utziz. Konpainia Askeko abenturazaleak profesionalak dira, mila borroketan landuak eta gogortuak. Tunikadun mengel hauek ez dute aukerarik izango eta bi lurrean daudenean pauso astun batzuk entzuten hasiko dira.

Bai, berriz. Ta bai, leku berdinean

Orduan, Astaröth eta Trubertek orain dela hilabete bateko sarraskiaz oroituko dira. Hankak dardarka hasiko zaizkie munstro hauen irudia berriz ikustean eta kontrolik gabe, itxaropen guztia galduko dute.Tunikadunekin batera, munstroak gure heroien kontra talka egingo dute eta eraso bakan batzukin Elendir hilzorian utziko dute. 

Trubert alde guztietara begiratzen hasiko da, nondik ihesi egingo duen erabakiz. Besteak nola abixatu pentsatzen ari dela oihu lehor eta sakon bat entzungo du. Etsai batek bularra ireki dio Grisban Trol-Hiltzaileari eta nahiz eta bere hartz-kume maskota hankan kozka egin, izakiak ez du erasoa pausatuko. Grisban ahal duen moduan defenditzen saiatuko da baina munstroaren besoen indarra gehiegizkoa izango da nanoarentzat eta hurrengo kolpen iztartetik sabelerainoko zauria jasango du. Bere gorpuz gihartsu eta astuna lurrera eroriko da...lokatzartera. Oleg eta Pieterri konpainia egitea. Bestek alde egitea lortuko dute (hartza ere)

Erroiaren Hilabetea

Aurreko hilabetearekin bezala, hemen uzten dizuet jolastutako Erroiaren hilabetearen laburpena:

Esteka

Hemendik aurrera blogaren ezkerreko zutabean aurkitu dezakezue ere.

Loth Bailarako Kanpaina (XXX) Etxera

Erroiaren Hilabeteko azken egunak

Konpainia banandu zenean, hari ezberdinetatik tiraka egiteko premia izan zen gure protagonisten motibazio handiena. Azken finean, bailara ezezagun honen lehenengo zantzuak sumatzen hasiak ziren eta esploratzeko hainbeste txoko eta bidezidor egonik, ezin izan zuten barnegogo hoiriei eutsi.

Iparraldean Fede Zaharreko druidak, bailarako dormenio, dragoi eta animali izpirituak aurkitu zituzten. Antzinako heroi baten izena dudetan jarri zen eta izaki gogaingarri askorekin topo egin zuten.

Hegoaldean, kontrola eziniko botereak zeuden. Mila gizon, barku eta dirua zuten merkatari ahal guztidunak, hiri berriak, azal-berdeen lurraldeak eta beraien patua behatzetatik ihes egiten ari zenaren sentsazioa. Gauza handiegiak hegoaldean, sekretu arriskutsuak eta pertsona arriskutsuegiak.

Nahiz eta bata besteetatik hain urruti egon, gau izartsu eta bakartietan inguruko piztien orroa musikatzat zutelarik, denak berdina pentsatzen zuten. Leku ezagun batek ematen duen babesaren beharra eta noski, bukaturik gabe utzitako gauzak sorrerazten duten urduritasun eta ezinegona.

Neguko azken elurteekin, Igarobidean aurkitu zen Konpainia Aske osoa.

Kronologia IV (2527-2535)

Kronologia III: http://roleatzen.blogspot.com.es/2018/01/kronologia-iii-2518-2527.html
Kronologia II: http://roleatzen.blogspot.com.es/2017/01/kronologia-ii-2515-2518.HTML
Kronologia I:  http://roleatzen.blogspot.com.es/2017/01/kronologia-wfrp.html

Inperioaren Ahulezia (2527 - 2535)

Gau Iluna hasi da (2527)

Enperadorerik gabe Inperio geroz eta txikiago baten, nobleak eta jauntxoak batzen zituen pertsona bakarra Theodor Teogonista Gorena zen. Orain dela gutxi izendatua, plan ugari zituen bere Inperio maitea berrantolatzeko. Bere planaren lehenengo pieza aspaldiko etsai bat, arerio berri baten aurka erabiltzea izan zen. Stirlandeko ekialdeko eskualdea, Sylvannia, Inperioaren kontrolpean zegoen ofizialki, baino nahiz eta munduak ezagutu zen azken banpiroa orain dela mende asko suntsitua izan, errealitatea beste bat zen.

Sylvanniako azken banpiro kondea isilpean zegoen eta Theodorrek aliantza heretiko bat proposatu zien. Theodor azkarra izan ziteken baino Mannfred von Carstein ez du hainbeste mendez biziraun inozo bat izaten. Theodor engainatu eta Inperioen ahulezi nabariaz ohartuz, bere ez-hilen ejerzitoak Sylvannia osoa bereganatu zuten. Bere ezkutalekuetatik atera ziren, Mannfred eta bere leinu madarikatua. Banpiroak bueltan ziren eta Theodor, hasieran baino okerrago utzi zuen erresuma. Ordutik, gizaki gutxi sartu dira lurralde ilun horietan eta zeinek daki zein izango ote dan Mannfred zaharraren hurrengo pausoa.

Kolonoen Guda (2528 - 2533)

Noski, botere zentralaren ahuleziak konderrien hegalak hedatzen zituen eta Ostlandeko Dukerri Handiak asktasun osoz jokatu zituen bere kartak.  Inperioko eskualdeetatik boteretsuenetakoa eta handienetakoa izan da aspalditik, agintari oldarkor batekin gaur egun, eta ejerzito indartsu bat du gainera. Eric I Königswald ahaltsu sentitzen zen eta isilik bere lurraldea areagotzea erabaki zuen. Mugan, Kislev zuen, antzina, Ostlandeko lurrak zirenak kontrolatzen zituena (zati bat behintzat) eta guda baten stean sinatutako bake ituna hausteak ez zion beldur izpirik eman. Pixkanaka, bizilagunik gabeko lautadetan kolonoak bidaltzen hasi zen, Kislevek honetaz ohartzean gudarekin mehatxatu zuen; Ericek, Inperioaren iritzia eskatu barik, erasotu zuen.

Arkulari Kislevita

Kisleveko zaldunek behin eta berriz suntsitu zituzten kolonoen herriak eta hauek Ostlandeko ejerzitoekin batera bueltatzen ziren berriz eraikitzea. Inperioak ez zuen laguntzarik bidali eta 2533an, Kislevekin bakea sinatzea lortu zuen. Arazo bakarra, Ostlandek bakea ez onartzea izan zen. Haserre, okupazioarekin jarraitu zuen eta ekialdeko lurrak zabaltzea lortu zuen. Kolonoek entrenamendu militarra zuten eta herri berrietatik gertu gaztelu eta dorretxe ugari eraiki zituzten. Era berean, ikusirik ez zuela laguntzarik jasoko, Eric I, Inperioarekin hautsi zuen eta hauek ez zuten indar edo kemenik izan kolpea bueltatzeko

Vallanden Sorrera (2535)

.Hamabi urte igaro dira Valnir Styrbjorn gazteak Nordland eta Marienburgo erasotu zuenetik. Ordutik Heinrich bere basailua laguntzen saiatu da, baino erasi guztiak defentsa bortitz baten aurka zapuztu dira. Inongo ihesbiderik gabe, norseak azken gizona arte borrokatzen dute eta Otso-Erregearentzat guda honek diru xahutze izugarrian bilakatu da. Valnirrentzat bestalde, egoera egonkortu egin da. Ospe itzela du bere herritarren artean eta Norscan izena lortzeo bere lurraldeetako, Vallandeko, errege koroatuko da. Bere hiriburu berria, Erivog, geroz eta handiagoa da, Marienburgorekin duen komertzioarekin batera hazten dena. Mitterreichek borrokan jarraituko du, baino hemendik aurrera liskar txikiak izango dira. Nordlanek bestalde, ez du irain hau ahaztuko.

Valnir Styrbjorn

Inperio Zaharra 2.535

Urdinez, Mitterreich, Otso-Erregearen Erresuma

Grisez, Inperioa (edo geratzen dena) Theodor Teogonista Gorenaren aginpean oraingoz