·Snorri, Iparraldeko mendietatik etorritako nano diletantea.
·
Tag-Raz, Lurralde Lehiatuko ogro mertzenario harrigarrirki azkarra.
·
Thorin, Zhufbarretik etorritako familia nobleko nano ausarta.
·
Thoryen, asrai ikaskuntzak alde batera utzi dituen aztia.
·
Ygrit, Erreka-guardia gixa dabilen neskatxa ilegorri bretoniarra.
·
Carlos Pitico, Estaliako aitoren semea, handizalea, berekoia eta esgrima maisua.
Erroiaren Hilabetea, 12.eguna
Ogham harrien kokapenak dituen mapa eskuratu ondoren, gure "heroiak", Niniveko basorantz habiatu ziren, eta han Al-Dîrwak eta Selinonderen froga pasa ondoren harri hauetako baten bila abiatuko dira, taldean, diskordia sortua zen, hauek ez baiziren gai zein harriren bila joan erabakitzeko, horretarako (eta inoren harridurarentzat) dadoak erabili zituzten harria aukeratuko zuen pertsona hautatzeko, azkenik, Snorri izan zen irabazlea, eta Artois herritik gertu dagoen harriarantz abiatzen dira, hauen plana hiru egunetan irixtea da, hirugarren eguneko goiz argian, hortarako bi geldialdi egingo dituzte.
Inongo arazorik gabe, kapera bat aurkitzen dute, lakuaren damari eskeinia, kaperatik, elizgizon bat ateratzen da, ez oso ondo jantzia, tunika ximple batekin eta inongo harribitxi edota bestelako apaingarririk gabe, honek bretoniarrez soilik hitz egiten zuenez, Ygrit harituko da itzultzaile bezala.
Elizgizonak, bere kaperan, janaria eta ura eskeintzen die gure "heroiei" eta esaten die, lakuko dama batzuetan hemen agertzen dela, konpania askeak elizgizonaren hospitalitatea ezeztatzen du, baina ez die atzera botatzen honek eskainitako janaria etahonen truk, Thoryenek urrezko txanpon bat ematen dio elizgizonari, eta esaten dio bere partetik dela, honek ezer ulertzen ez duenez, Ygrittek esandako itzultzen dio, esanaz, konpainia askeak ematen diola urrezko txanpon hori.
Iluntzean Petit Chateaura (Ogham harriaren ondoan dagoen hiru aldea bretoniarretako bat) iristen dira, nekazarien herri xume bat, hauek ez dute urrearekin komertziatzen, trukeen bidez baizik, eta konpainiari herriko logela komunala eskeintzen diete pernokta dezaten, logela komunala txerritoki antzeko baten modukoa da, Piticoren desatsegindasuna sortuz eta honek etsipenez, korrika ateratzen da kalera, ohe erosoago baten bila. Kalean dauden pertsonekin hitz egiten sahiatzen da, baina hauek bretoniera soilik dakitenez ez dute piperrik ere ulertzen eta ezikusia egiten dute, bikote batek izan ezik. Hauek Piticoren mimo hizkuntza ikusten dute, eta hau ulertzeko hainbat sahiakeraren ondoren korrika joaten dira, beldurturik. Pitico ia etsipenean herrian dauden zaldun baten atea jotzen du, honek berarekin arrazoituko duelakoan eta zaldunak bereala ulertzen du Piticoren nahia, eta tratu paregabe bat eskeintzen dio, Piticoren estiletea zaldunaren ohearengatik, Pitico dirua eskeintzen sahiatzen da,baina etsi egiten du, azkenik. Logela komunalera egiten du martxa, ohe, pazientzia eta duintasunik gabe.
Erroiaren Hilabetea, 13.eguna
Hurrengo egunean Konpainia Askeak Artoisera abiatzen da, bidai lasai batean, ez die denbora asko eramaten Artoisera iristea eta egingo duten lehen gauza ostatura joatea da, alkohola eta apostuak egitera, han, merkatari batzuk joko berri bat erakusten diete, eta konpainiak bereala iraultzen dira bere dirua xautzera, hainbat diru galdu, eta beste hainbat irabazi, ondoren dadu klasikoetan jolasten dira, egun osoa beren ludopatian murgilduta pasatzen dute.
Erroiaren Hilabetea, 14.eguna
Egunsentia baino lehen esnatzen dira eta Ogham harriaren bila abiatzen dira, bidai lasaia izango da, baina bat batean, hurrunean hiru pertsona itxurako gauza ikusten dituzte, eta konturatzen dira hauek ez direla beraien presentziaz konturatu, Thorinek hauen magia sentitzen du, magia jainkotiarra da, hortaz taldea hauek sahiesten saiatzen da, baina bide erdian konturatzen dira hiru ogro direla, myrmidaren tunikaz jantziak, hauek mozkor mozkorrak daude, eta beraiekin edatera gonbidatzen diete, Tag Raz eta Snorri pentsatu gabe onartzen dute, eta Thorinek azkenean, alkoholaren eskuetan erortzen da, hitzik esan gabe. Ogham harriarantz doaz, eta azkenik aurkitzen dute, Ogham harria, obelisko baten antzekoa, zortzi zuahitzez inguratua, denak sutan, baina honek ez du gure lagunen izpiritua ahulduko, eta sua zeharkatzeko bide baten bila hasten dira, Piticok lurretik, egur zati bat hartu eta harriarantz botatzen du, erreparatuz hau ez dela sutan hasten, baina aldi berean Thoryen bere magia konzentratzen hasten da, sekulako aztikeria botako duelakoan, baina ez du lortzen, hirugarren aldian haize bolada bat botatzen dun arte. Zuhaitzen sugarrak banaduz, Moisesen antzera, salto batez, Pitico, Ygrit eta Thoryen Ogham harrira urbiltzen dira, beren atzetik, Thoryenek irikitako bidea ixten da, barruan Thoryenek, harriak askatzen duen pozoia bere aztikeriekin sahiesten du, eta harriaren inskripzioak kopiatzen hasten dira, baino, bat batean beren azpian zuhaitzak hazten hasten dira eta konturatu baino lehen baso baten erdian aurkitzen dira.
Denak, Pitico izan ezin, ilusio bat dela konturatzen dira, eta inoiz entzun duten orrorik ikaragarriena entzuten dute, ez dakite nondik datorren, dakitena da, bailara osoan entzun behar izan dela, orduan, beren gainean dragoi bat agertzen da, eta inguruan dagoena kixkaltzen du, nahiz eta gezurra izan, konpainiak suak eragindako mina sentitzen dute, baina Thoryen, Ygrit eta Pitico, harria kopiatzen jarraitzen dute, beren sorbaldetan beroa sentitzen hasten diren harte, Thorin, Snorri eta Tag-Raz ikusten dute, nola zuhaitzen sua, pertsona itxura hartzen hasten diren, Ithilmarrez jositako suzko elfoen itxura hartu harte.
Suzko elementaletan bilakatuz, hauek beren lagunei abixatzen die harrixkuaz, baina kopiatzen jarraitzen dute, Piticok eta Ygritek beren runak erakusten diete, hauek geldiaraziko dituztelakoan (Thoryenek ez die runa erakusten, elemental hauek ofensa bezala hartuko dutelakoan, harritzen ez gaituen gauza, runa genitaletan kokatuta bait dauka), elementalak beren suzko ezpata zorrotik ateratzen dute, erasotzeko asmoz, eta kanpokoei suzko bolekin erasotzen diete, Tag-Raz denborarik galdu gabe bi nanoak hartu eta korrika hasten da, taldearen beste partaideak bezala, azkenik, alde eginaz bukatzen dute, inoren ustekaberako.
