Loth Bailarako Kanpaina IV (WFRP) Solte utzitako hari muturrak

• Astaröth, basoko elfo harro eta isila, primerako arkularia
• Nicolai Jelavic, Kisleveko gaiztagin bitarikoa
• Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
• Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko kadetea
• Pieter Blutroch, Mugaldeetako lurraldeetan hazitako ontzi guardia
• Merovech, Bretoniako halfling gezurtero eta berekoia

Igarobidea

Otsoaren hilabetea , 9.eguna

Berriz ere Hartzaren Ostatuan. Gure abenturazaleen bigarren etxea eta bailara osoan arriskurik gabe aurkitu duten leku bakarra.  Donovanek garagardo hotzak eskeintzen die eta lehenengo hurruparekin mendi madarikatu horietan gertatutakoa ahaztu egingo dute.

Lo egin ondoren, goizaz baliatuko dira erosketak egiteko, bidelapurrei lapurutako gauzak salduz eta kanpoko bide bakartietan beharko duten ekipamendua erosiz. Volkradek Tenya, ehiztariaren emazteari, ordainsaria eskatzera joango da, baino Keown eta bere txakurren heriotzaren ostean ez du uste ordainsaririk merezi dutenik. Esku hutsik, preso ohia ostatura hurbilduko da. Baino urrearen egarria aseezina da.

Bertan, Volkradekin batera Astaröth, Trubert, Pieter eta Merovech daude. Modu batera edo bestera denak ezagutzen dira eta iragarkiei begira, hurrengo lanaren inguruan eztabaidatzen hasiko dira. Orduan, espero ez zuten lagun bat azalduko da Donovanen ostatuan. Ahuntz Odoltsuetan infiltratua zebilen lankidea, gure Nicolai maitea. Kislevita, gaizkile horien taldeetik alde egitera erabaki zuen azkeneko erasoa nola bukatu zen ikusita, eta nahiz eta  errezelorekin agurtu, taldeak ongi etorria emango dio.

Thibaulten Mendekua

Thibault, bretoia

Azkenean, seiak, Shallyako santutegira hurbiltzea erabakitzen dute. Badirudi santutegia gorputegi bezala funtzionatzen duela eta azkenaldian hilotz batzuk desagertzen hasi dira. Shallyako apaizemeak ikertzaile  kementsuen beharretan daude eta gure taldea izan da aurkitu duten gauza bakarra. Helburu berri honekin, motxilak prestatu eta iparraldera abiatuko dira. 

Mendiko bideetan, Nicolai urduri dirudi, leku batera eta bestera begiratuz, baino inorrek ez dio ezer galdetuko. Errebaletik lau kilometrora gertatuko da segada. Thibaultek, bere taldeari hainbesteko buruhauste eta hildako eragin dieten etsaiak desagertarazi nahi ditu.

Bide guztietatik emango da erasoa. Thibaulten txakurrak kargaren abangoardia izango dira eta atzean bandan bizirik gelditu diren gaiztaginak arkuekin txakurrak babesten saiatuko dira. Gure heroiak, ihesbiderik gabe, azkeneko odol tanta arte jarraituko dute borrokan. 

Zenbakiak ez daude haien alde eta Thibaulten aizkora alde batetik bestera beldurra hedatzen hasiko da. Merovech izugarrizko kolpea jasango du liskarraren lehenengo momentuetan eta Astaröth eta Nicolai heriotzatik ausaz libratuko dira gezi desarra bat saihestean. Atzera egiten duten urrats bakoitzean, desegigoa hurbiltzen da eta nahiz eta ahalegin guztiekin defenditu, borroka galduta dirudi.

Orduan, jakinda bere azkeneko aukera dela, basoko elfoak gezia arkuko sokaren gainean ezartzen du, emeki. Tiro garbia da, Drakwaldeko zuhaitzen artean, hainbeste aldiz errepikatu duena. Bere besoko indar guztia erabiltzen du eta geziaren arrano lumak haizea moztu ondoren Thibaulten hesteetan sartzen da, gaizkaginen buruzagiaren gorputza tolestuz. Odol jarioa amaitezina da eta segundu batzuetan lurrera jausiko da.  Bere lekaiak alde egiten dute ziztu bizian eta bizirik gelditzen diren txakurrak lotu ondoren Errebalera bueltatzeko erabakia hartzen dute, zauriak sendatzeko eta gaizkilea Dieterrengana eramateko.

Hirian, txakurrak saldu eta Thibault entregatuko dute, honen bitartez, Astaröthek monasteriora sartzeko baimena lortuko du. Behingoz, Ahuntz Odoltsuen taldea Loth bailaratik desagertaraztea lortu dute eta hurrengo egunak atsedena hartzen pasako dituzte.

Hiltzailea

Baino gehienek tresneri edo ekipamendu berria erosten ari diren bitartean Volkradek, bere ustez merezi duen ordainsariaren bila joango da. Tenyaren etxera iristean Keownen emazteak argi utziko dio ez diola zentimorik emango. Lana, txakurrak berreskuratzea zan eta gainera, bere senarra izan da misio guztiaren biktima bakarra.

- Ez! Ezta pentsatu ere, segi zuen ostatura eta utzidazu pakean-esango dio atea Volkraden muturretan ixten duen bitartean.

Gauza da, Volkradek ez duela alde egiteko asmorik. Urre bila etorri da eta lortu arte ez da inora joango. Atea indarrez kolpatzen du eta Tenya, haserretuta berriz ateratzean lepoa moztuko dio, alde batetik bestera. Gorputza etxe barrura bultzatu eta dirua lapurtu ondoren emakumearen etxeari su emango dio.

Otsoaren hilabetea, 10 eta 11.egunak

Hurrengo egunak Errebalean pasako dituzte, gauza gehiago erosten, noski. Aipagarria da Pieterrek erositako bi eskuko aizkora beldurgarria. Orain arte, ontzi guardiak balezta batekin bakarrik defendatzen zan. Arma berri honekin taldearen hiltze gaitasuna maila asko igoko ditu seguru.

Egun hauetan Pieter, Merovech, Astaröth eta Trubert merkatuetan irabazitako diru guztia xahutzen duten bitartean, Nicolai Errebalean kantonatuta dauden Ordeneko zaldunengatik atxilotua izango da. Thibaulten bandarekin pasatako denborarengatik akusatu dute eta Thibault urkatzen duten egun berberan kislevitak 10 zigorrada jasoko ditu.

Volkrad ordea, bere hilketatik bereizten saiatuko da. Lasai dago, inorrek ez baitu ikusi basakeri hura egiten. Seguru zaude hortaz Volkrad?

Volkrad Kullzman eta bere Aizto-koilara

Loth Bailarako Kanpaina III (WFRP) Txakur Ehiztariak

Txakur Ehiztariak

• Carlos Pitico, Estaliako aitorren semea, handizalea eta esgrima maisua
• Pil-pil Begibakar, Tileako halfling marinela, harroa eta pragmatikoa
• Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
• Pieter Blutroch, Mugaldeetako lurraldeetan hazitako ontzi guardia
• Merovech, Bretoniako halfling gezurtero eta berekoia
• Thoryen Eldaeryon, asrai ikaskuntzak alde batera utzi dituen aztia

Otsoaren Hilabetea, 7.eguna

Negu zital honen gaueko hotzak hezurretaraino sartzen da, gorputza astinduz eta hortzak kolpatuz. Igarobidearen mendieetan ez dago teilaturik naturaren krudeltasunaz babesteko. Ongi daki hori Estaliako kostalde eguzkitsuetatik etorri den aitoren-seme honek. Berarekin batera, metro eta erdira iristen ez den itsas otsoa dago. Biak dardarka, zer egin jakin gabe.

Urdithaine inguruak aztertzera atera da, eta iluntasunean, Carlos eta Pil-pilek, alde egin ote duen pentsatzen hasten dira. Nicolai bestalde, Ahutz Odoltsuen taldean infiltratuta jarraitzen du, kobazuloan gordeta. Arratsaldeko erasoan ondoren ez dira berriz atera. Garaituak sentitzen dira. Ihes egiteko garaia heldu da?

Ahuntz Odoltsuen Kobazuloa

Baino, galdera honi erantzun bat eman aurretik, Keown ehiztariaren (Gogoratu, Keown aurreko partidan hil egin zela, bere txakurren erasoa jasatean) emaztea, Tenya, azaltzen da. Keownek kontratutako abenturazaleen kopuruaz mesfidati beste lau aurkitu zituen Hartzaren Ostatuan; Volkrad Kullzman, Pil-pilek bere aurreneko misioan ezagutu zuen preso ohia (beraz, bazirudien, atzean utzi zituzten "lagunak" onik iritsi zirela Errebalera), Thoryen Edaeryon, basoko elfoen magia erabiltzen ez duen basoko elfo aztia, Merovech, bretoniatik etorritako halflinga eta Pieter Blutroch, inguruetako ontzi guardia bat. 

Keown-en gorputzaren kiratsak iritsi berriak erakartzen ditu eta Tenyak, bere senarraren hesteak eta gelditzen zaion aurpegia ikusi orduko bulaka hasten da. Carlos eta Pil-pil, sasietatik ateratzen dira orduan, ziztu bizian, emakumea isilarazteko. Biek, arratsaldean gertatutako azalduko diete errefortzuei eta Tenya, lasaiago, Ahutz Odoltsuak erasotzearen beharra aipatuko du. Mendekuaren ideia itsutu du emakumea. Gainera, Carlosek, kobazuloan ezkutatzen duten altxorrari buruz hitz egitean, dudan zeuden guztiak konbentzituko ditu.

Arroken artean, haize izoztutik babestuz, eraso plana zehaztuko dute; Itxaron, bide lapurrak norabaitera joan arte, ziur bait daude, mendiko bideak erasotuko dituztel. Orduan, beraien gotorlekua babesteko gelditu diren gutxi horiek akabatu eta altxorra lapurtu. Noski, plan hau ez du Ahutz Odoltsuekin bukatuko, ezta bere buruzagiarekin, seguraski. Horregatik, Tenya konturatu ez dadin, erdi esaldiz eta keinuekin ulertuko dira.

Otsoaren Hilabetea, 8.eguna

Gau guztia ezkutaturik pasa ostean, egunaren lehenengo izpiekin, Thibault (buruzagia), Nicolai (Pj) eta dozena erdi bidelapur leizetik atertazen ikusiko dituzte. Haien atzean sei txakur.

Aukera paregabea etsaiekin amaitzeko. Tentuz jaisten dira gotorlekura eta bateko ilaran otsoaren ahora sartuko dira. Bertan, odol putzu baten inguruan, Tenya eta Keownen artzakurrarekin topatzen dira.

Pil-pil txakurra lasaitzen saiatuko da, odol putzutik edanez, Volkrad eta Thoryen gotorlekuko altxorrak bilatzen hasiko dira bitartean, Merovech, kobazuloaren sarreran geldituko da eta besteak sorbaldak babesteko asmoz inguruak miatuko dituzte. 

Txakurra ez du jolasean ibiltzeko asmorik eta Pil-pilen haragi xamurrean hondoratuko ditu letaginak. Marinela izugarrizko mina jasan ondoren lurrera erori eta konortea galduko du. Momentu berean, kobazuloko beste bide batetik hiru gaiztagin aterako dira. Gure heroiak ez dakite zer egin eta anabasa batean kontra erasotzen dute. 

Thoryen ikasle bat da oraindik eta bere magia ahula alde batera utzi eta arkoa erabiliko du. Volkrad, bidelapurrei lapurtutako armekin txakurrari aurre egiten dio (Volkrad edozer lapurtu dezake, edozeini). Pieter balezta atera eta Carlos ostenduko du inora dijoazen matrazu andana batekin, estaliarra hiru bidelapurrak inbudu batean geldiarazten dituen bitartean. Iskanbila guztia entzun ondoren, Merovech armak prestatu eta leku berean jarraitzeko erabaki irmoa hartzen du.

Borroka estu honetan, odola eta burdina izango da nagusi. Bukaeran, txakurra eta bidelapur lurrean amaituko dute eta beste biak Errebalera eramango dituzte, preso. Altxor guztia laportu eta, Pil-pil, taldeko zauritu bakarra lagunduz Dieterrengana bueltatuko dira.

Buelta lasaia izango dute, gaueko iluntasunaren babesean, erromes edo arlote batekin topo eginik bakarrik. Lagun bat bixitatzeko asmoa duela dio...

Loth Bailarako Kanpaina (WFRP) Txakur Ehiztariak

• Carlos Pitico, Estaliako aitorren semea, handizalea eta esgrima maisua
• Nicolai Jelavic, Kisleveko gaiztagin bitarikoa
• Urdithaine, Elfo gris ordainsari-bilatzailea, pertsonen ehiztari nekaezina
• Pil-pil Begibakar, Tileako halfling marinela, harroa eta pragmatikoa

Otsoaren hilabeteko 4.eguna

Bailarako Igarobide menditsuan jasandako erasoaren ondoren, Aguilerako Ordenak eskeinitako lana zapuztu egin zen. Bidelapurrak akolitoak eraili eta taldea lapurtu ostean mendian galduta utzi zituzten . Gidariak bizirik atera ziren ere, baina Errebalera bueltatzeko beldur ziren. Hartutako lehen zeregina gaizki atera zitzaien babestu beharreko jendea galduz eta ozta-ozta salbatuz burua. Honela, hegoaldean kokatutako Yeltzin Transbordadoreruntz abiatzea erabaki ondoren, taldea bitan banatu zen. Alde batetik, Astaröth, Volkrad eta Trubert, gidariekin batera atzean joango ziren, hauek gerizatzeko. Bestetik, Pil-pil, Urdithaine eta Nicolai, pare bat kilometro aurreratuko ziren, eraso edo segada berriak atzemateko.

Igarobideko mendiak

Mendien barrena eta izugarrizko hotz batekin hegoalderako bidea hartu zuten. Erabateko arretarekin bidaiatuz atsaldeko azken orduetan lanean zebiltzan pertsonen ahotsak entzun zituzten. Tentuz, hurbildu ziren eta posizio altu batetik jo ta su  zeuden hogeibat akolito aurkitu zituzten, dozena bat txabola eta dorre bateko lehenengo solairuen artean. Herrixka txiki honetan, akolitoez aparte Rutger, Verenako zalduna eta Carlos Pitico estaliarra  ezagutzeko aukera izan zuten.

Carlos Pitico?

Carlos, abentura bila iritsitako bidaiaria, Errebala bisitatu nahi zuen eta gainera, Rutgerrek, Aguileran zegoen beste zaldun bati eskutitz bat eman nahi zion. Bazirudien bide guztiak Errebalera eramaten zutela  eta Nicolai, Urdithaine eta Pil-pil, Carlosekin ateratzea erabaki zuten, pentsatuz, atzean gelditutako lagunak beraien pausoak jarraituko zituztela.

Otsoaren hilabetea 5.eguna

Akolitoen kolonian gaua pasa eta mendi martxa lasai baten ondoren, Errebalera iritsi ziren (bidai oso lasaia joanaldiarekin alderatuz) zaldunaren eskutitza eskura eman eta Hartzaren Ostatura hurbiltzea pentsatu zuten. Diru faltak eta bidelapurrengatik jasandako zauriek egun hartako plana baldintzatu zuten.

Donovanekin informazioa elkartrukatu eta arratsaldean zehar eskegitako iragarkiak begiratu zituzten, baita adostu zein egingo zuten ere. Baino bitartean garagardoak hustu eta bertako mozkorrekin Ranalden Bedeinkapena bezala ezagutzen den dado joko batera jolastu ziren gaua iritsi arte. Carlosek apustu handiak eta arriskutsuak egin zituen eta momentu batez izugarrizko zortearengatik irabazle bezala suertatuko zela zirudien. Azkenean, nekatuak eta txanpon batzuen faltan ohe goxoa besarkatu zuten.

Otsoaren hilabetea 6.eguna

Taldeak, Keown, Errebaleko ehiztariak eta Tenya, bere emazteak jasandako lapurreta baten inguruko lantxoa aukeratu zuten. Bazirudien, Keownek hazitako txakurren desagerpenaren ondoren, Thibault gaizkilearen taldeen azkeneko krimenetan artzakurrak ikusiak izan zirela, edo  hori esaten zuten herriko zurrumurruek behintzat. Keown prest zegoen taldea bandaren gotorlekura eramateko baina gure abenturazaleen lana, txakurrak berreskuratzea zen, eta bidetik, Thibault akatzeko gai balira, askoz hobe.

Denbora galdu gabe mendebalderuntz abiatu ziren eta eguerdirako Thibaukten mendiko gotorlekua ikusi zuten. Ez zekiten zenbat etsai zeuden bertan ezkutatuak eta jakiteko Nicolai bidali zuten infiltratu bezala. Gaiztagin kislevita Thibaultekin hitz egin ostean, bere "konfiantza" irabazi zuen eta bandako beste batzuekin mendiko bideak erasotzera atera zen. 

Besteak, Carlosen iritzia jarraituz, gaizkile hauen ezkutalekua erasotzeko momentu onena zela erabaki zuen taldeak. Baino barruan, Keownen txakurrak itxoiten zeuden..

Lau hanketako zaindari hauek gehiegi izan zian gure heroientzat eta ihesaldian, Thibault, Nicolai eta banda guztia gotorlekura bueltatu ziren. Carlos, Pil-pil eta Urdithaine kanpoko zuhaitzetan ezkutatuak zeuden bitartean. Gainera, ezkutatzen ari ziren bitartean txakurrek bere nagusia, Keown, hil zuten nahiz eta honek txakur kumeak zireneko txintxirrin bat erabili izana bere txakurrak baretzeko. 

Mendiko zuhaitz haietan, txakurrek harrapatuak eta ihesbiderik gabe utzi zituzten abenturazaleak. Urdithaine etsita, txintxirrina berriz erabili zuen eta oraingoan bai, piztiak lasaitu egin ziren. Txakurrik gabe Thibault eta gure infiltratua kobazulora bueltatu ziren momentuz. Baino, zer egin gaizkile pila honekin bukatzeko?

Loth bailarako kanpaina (WFRP) Galduak

Galduak

Astaröth, basoko elfo harro eta isila, primerako arkularia
Urdithane, ordainsari bilatzailea den itsas elfo jauzkorra
Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko kadetea
Pil-pil Begibakar, lanaldi osoz pirata eta lanaldi laburrez xarmagarria den halflinga.
Nicolai Jelavic, gaiztagin pragmatikoa eta kislevita alkoholiko bat

Otsoaren hilabetea (Negua)

1,2 eta 3.egunak

Erbesteratuak eta etorkinak bete dute aurten Loth bailarako igarobidea, lehengo urtean eta praktikan azkeneko hamarkadan bezala. Inperioko guda zibilak hiriak suntsitu eta landa hondatu ditu. Anabasa honetaz ihesi, milaka pertsona beste bizitza baten bila gerturatu dira hona, Dieterren lurretara. Zaldun zahar honen monasterioa babesgune batean bilakatu zen gerraren lehenengo urteetan, baina dagoeneko ezin ditu pertsona gehiago onartu bere harresi zaharren artean. Honen ondorioz jende asko kanpoaldean finkatu dira, herri txiki bat eraikiz, Errebala (Arrabal).

Arazo honi aurre egiteko Aguilerako Ordena bailarako beste lurraldeak esploratzeko eta kolonizatzeko prest dago, alde batetik  behartsu mordo hauei bizileku bat bermatzeko eta bestetik, beraien indarra eta boterea handitzeko. Baina Lotheko bailara lurralde basati eta arriskuz beteta dago eta soilik txoratuenak edo handizaleak onartuko lukete lur, mendi eta baso hauek esploratzea. Hau guztia jakinda, Dieterrek bazekien ze pertsona mota behar zituen. Abenturazaleak.

Honela, 2547ko negu zital honetan, Dieterren deia jarraituz, mundu osoko bizinahi, sudurluze eta gerlari ausartak  hurbildu ziren Aguilerako Errebalera (Monasterioko ateak itxiak daude eta). Bertan, Hartzaren Ostatuaren mahai inguruan gaur ezagutuko ditugun sei abenturazaleak elkartu ziren. Ostatuaren mahaiean, iraganeko abenturzaleak bailaran bixitatutako lurraldeen informazioa idazteko ohitura zuten eta gaur eguneko arriskuzaleak ohitura berberarekin jarraitzeko asmoa zuten.

Enplegu bila

Lan iragarkiak begiratzen

Gure taldetxoa Hartzaren Ostatuan ezagutu da. Donovan ostalariak garagardoa eta ardoa zerbitzatzen zuen, Trubert gaztearen galderak erantzuten zituen bitartean. Lan batzuk arriskutsuegiak iruditu zitzaizkien eta beste batzuk susmagarritzat hartu zituzten. Azkenik Aguilerako Ordena eta Hegoaldeko Warg kotxetegia antolatzen zuten bidaia babesteko enplegua hartzea erabaki zuten. Zeregin xinple bat zirudien, Ordenako akolito batzuk babestu Lurralde Lehiatuetan kokatzen den Durham izeneko herrira iritsi arte. Hilabete bateko bidaia denera.

Klaus Liebnitz zaldunarekin hitz egin zuten eta soldata adostu ondoren hurrengo egunean ateratzekoak zirela ohartarazi zien. Deskantsatzeko garaia zen eta taldeko gehienak hala egin zuten, Urdithane eta Volkrad izan ezik. Bata, muturrak sartu zituen Errebaleko kriminal batzuen kontuetan eta bestea, behartsuei lapurtzen ibili zen.

Mendi Txangoa

Espidizioa 3 akolito, 2 gidari eta 6 abenturazaleez osatua zegoen. Loth-era sartzeko Igarobideko eskualdea mendiz beteta zegoen eta poliki poliki Thamond ibaiaruntz abiatu ziren. Bigarren egun honetan merkatari batzuekin topo egitean  taldeko zitalenak (hau da, ohiko susmagarriak, Volkrad, Pil-pil eta Nicolai) hauek akatu eta ondasun guztiak lapurtzea pentsatu zuten. Azkenean lasai gelditzea erabaki eta bidaiakin jarraitu zuten.

Zoritxarrez, inguruan bidelapur talde bat ezkutatzen zen eta gurdiak eragindako soinuak erne jarri zituen. Gure abenturazaleak atzeman ondoren, jarraigoa beraien gordelekura hurbildu arte itxoin zuten eta bertan gaizkileak antolatutako segadan erori ziren.

Txanponik?

Borroka bortitza eta odoltsua izan zen. Urdithane oso gertu ikusi zuen amaiera, Nicolai larriki zauritua bukatu zuen eta Astaröth bere arku elfikoa hautsi zuen etsaiek harrapatu baino lehen. Volkraden lotura kriminalengatik izan ez balitz nork daki nola bukatuko ote zen hau guztia.

Amore eman ondoren, aurkariak, akolitoak erail eta beste guztiak mendiko puntu ezezagun batean utzi zituzten. 

Gogoratu, Loth bailarako 3,eguna.

  

(WFRP) Loth Bailarako Hare Kutxa (Sandbox)

Gaur, atzo hasi ginen kanpainaz hitz egin nahi dizuet. Alde batera utziko ditugu orain arte jolastu ditugun Warhammer 40.000ko partidak eta bere lehengusu zaharra bixitatuko dugu. Urteetan zehar behin eta berriz erabili ditugun arauak, trasfondo eta mundua, Green Roninek editatutako liburu sortan oinarrituta eta taldean egin ditugun etxeko arauak erabiliko dituena.

Badirudi, inertziaz, ziklikoki, sustraietara bueltatzen garela, segurtasun galdu hori berrreskuratzeko alegia. Baina oraingo honetan, jolasteko modua zertxobait aldatuko da eta bogan dagoen jolasteko estilo bat besarkatuko dugu, airbag gabe. Rol munduan Old School Renaissance mugimenduarekin batera bueltatu ziren Hexcrawl partidak, non , hexagonoz betetako mapa baten bitartez jokalarien pertsonaiak askatasun osoa zuten zuzendariak sortutako undua ezagutu eta esploratzeko. Sandbox-ak bueltan zeuden berriro ere.

Sistema honek bere abaintailak ditu. Jokatzeko modu honen gidapen minimoak, jokalari talde bakoitzak hartutako erabakien bitartez, gustoko dituzten abenturak eta istorioak sortaraztea ahalbideratuko du adibidez. Baina baditu bere desabantailak ere. Hainbesteko askatasuna gehiegizkoa irudituko zaie batzuei, zer egin ez dakitela, hainbeste urtez trama linealak jarraitu ondoren. Gainera, partiden eta pertsonaien istorioak martxan jartzeko, zuzendariaren lana izango da jolastuko den eremua edo mundua erabat egitea, bere ezaugarri eta abentura kako guztiekin. Izugarrizko lana izan leike.

Interneten zehar, sandboxari buruz hitz egiten duten blogari mordo bat aurkitu daitezke:

The Welsh Piper: Aipagarriak dira mapa eta hexagonoak bizitzaz eta istorioz betetzeko sortu zituen ausazko taulak.

Gnome Stew: Estilo honi buruz hitz egin zuen lehenetariko blogaria izan zen.

Bat in the attic: Nire kasuan, eragin handia izan duen bloga. Autoreak erabilitako adibidezko sandboxa Loth bailarako abiapuntua izan zen.`

Tras la última frontera: Bere sandboxaren sortze prozesuan erabili zituen mekanika eta ideia ugari, Loth-eko bailaran aurkitu daitezke, Gainera, astero, bere Alasiako kanpainaren bilakaera azaltzen digu. Oso gomendagarria (Verkamin bere Hexplora! liburua aurkeztu berri du)

Aurkezpen edo azalpen honen bitartez Loth bailaran murgilduko gara hurrengo sarreretan, aurreko partiden laburpenak ahaztu gabe.