Odola, Erraiak eta Madarikazioak - WFRP Borroka Gehigarria

Arauen sarrerekin jarraituz, zuen etxetatik Warhammer Fantasyko borroken zehaztasunak kontsultatzeko edota zalantzaren bat argitu ahal dezazuen, idatzitako gehigarria uzten dizuet. Dokumentua pdf formatuan igo det eta kronikekin bezala, blogaren eskuineko zutabean aurkitu dezakezue esteka.

Dokumentuaren zati handi bat, jokuaren oinarrizko arauak dira, baino beteranoek hainbat aldaketa sumatuko dituzue. Mekanika berriak daude eta arauen moldaketa dexente ere. 

Behin-behineko itzulpena da, akatsen bat aurkitzen badezue abixatu mesedez.

Deskargatu Fitxategia

Loth Bailarako Kanpaina (WFRP) Ospea eta Izena

Gaurkoan post berezi bat. Partiden laburpenak albo batean utziko ditugu jolasten ari garen kanpainaren sistema bat azaltzeko. Orain arte ikusi dan bezala, kanpainak ez du linealtasunik eta momentu oro jokalariek  erabateko askatasuna izan dute haien bideak jorratzeko. Misio bat egiten, kontratu bat lortzen edota ezagutzen ez duten lekuak bisitatuz.

Baino Loth bailara tramez beteta dago, arku dramatikoekin eta ondorio esanguratsuekin. Denak ez dute garrantzia berdina noski, eta batzuk jokuaren edo bailararen historia ezagutzeko besterik ez daude. Beste batzuk, jokalariek bide gurutze moral baten uzteko ipini nituen, eta beste mordo bat edozein motako aberastasunak edo ezagutza lortzeko.

Hala ere, lehen aipatu dudan bezala, denak ondorioren bat dute. Baliteke banda horrekin amaitzean eremu hortako fakzio bat desagertzea edo bere aliaturen bat ahuldu izana. Posible da, leku ezkutu hori aurkitzean beste norbait laguntzea. Milaka adibide daude. Kanpainaren oinarrizko ondorio hauetaz aparte beste batzuk ere sortarazten du trama bat bukatzeak, jokalarientzat zuzenagoak direnak.

Pertsonaiaren Ospea eta Izena

Ondorio zuzen eta pertsonal hauek ospea eta izena izango dira. Zuen pertsonaiak misioak bukatzean, bailarako pertsonen artean ezagunak egiten hasiko dira. Izena, ezaugarri neutro bat da, inguruko pertsonek zutaz dutem ezagutza maila kalkulatzen duena.

Ospea ordea, ezaugarri positibo bat da. Zure ekintza onak baliozten duena. Baino, egindako ekintzak nazkagarriak, berekoiak edota maltzurrak izango balira, ospea ordez Zitalkeria lortuko zenukete Zitalkeria Ospearen kontrako balorea da. Ospea 0 baino gutxiago izango bazenu, hau da, balore negatibotan edukiko bazenu, Zitalkeria bilakatuko da. 3 ezaugarri hauek hurrengo aldagaiak ematen dituzte:

• Izena: 10 puntura iristean, zure "empatia"-ko jaurtiketa guztietan +%1 lortuko duzu. Aldagaia hamarnaka handituko da.
• Ospea: 10 puntura iristean, zure "Cotilleo", "Seducir" eta "Carisma"-ko jaurtiketa guztietan +%1 lortuko duzu. Aldagaia hamarnaka handituko da.
• Zitalkeria: 10 puntura iristean zure "Cotilleo", "Seducir" eta "Carisma"-ko jaurtiketan guztietan -%1 lortuko duzu. "Intimidar" jaurtiketan ordea +%1, 30 puntura iristean "Causar Miedo" talentua irabaziko duzu eta 50 puntuetan, "Causar Terror" talentua 

Egoera Eguneratua

Adibide bezala amaitu berri dezuten trama erabiliko dugu: Keowenen Artzakurrak. Tramaren barnean, Thibault hiltzearen ondorioetako bat hurrengo hau da:

+5 Ospea +1 Izena

Banda arriskutsu bat zan, bideetan sarraski itzelak egin dituena eta Thibaulten heriotzak ospe handia eman dizue errefuxiatu eta merkatarien artean, haren erasoak gehien pairatu dituztenen artean alegia.

Heroiak beraz honelako egoeran gelditu dira:

Nicolai Jelavic            Ospea 5   Izena 1
Trubert Mahler          Ospea 5   Izena 1
Pieter Blutroch          Ospea 5   Izena 1
Merovech                   Ospea 5   Izena 1

Carlos Pitico              Ospea 5   Izena 1 

Pil-pil Begibakar       Ospea 5   Izena 1 

Thoryen Eldaeryon    Ospea 5   Izena 1 

Astaröth                     Ospea 5   Izena 1 

Oleg                           Ospea 0   Izena 0
Griznal                      Ospea 0   Izena 0

Urdithaine ♰              Ospea 5         Izena 1
Volkrad Kullzman ♰  Zitalkeria 5   Izena 6 (Azkeneko partidan gertatuko ekintzen ondoren)

* Volkraden hilketak : Zalduna (-5 Ospea, Izena +4)  Bitxi-saltzailea (-5 Ospea, Izena +1)

Loth Bailarako Kanpaina V (WFRP) Utzi hildakoak lasai

• Carlos Pitico, Estaliako aitoren semea, handizalea eta esgrima maisua
• Thoryen Eldaeryon, asrai ikaskuntzak alde batera utzi dituen aztia
• Pieter Blutroch, Mugaldeetako lurraldeetan hazitako ontzi guardia
• Urdithaine, elfo gris ordainsari-bilatzailea, giza ehiztari nekaezina
• Nicolai Jelavic, Kisleveko gaiztagin bitarikoa
• Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko kadetea

Otsoaren hilabetea, 12.eguna

Orain bai, hilketaz aparte, dena bukatuta zegoen, Thibault erailia eta bere banda barreiatua. Hartzaren Ostatuan Donovanek zoriondu egin zituen eta goiza bukatu aurretik eskegita zeuden iragarkiak begiratu ondoren, taldearen hurrengo lana aukeratu zuten.

Iparraldean kokatzen zen Shallyako Santutegian gorpuak desagertzen asi ziren eta han lanean zeuden apaizek (denak emakumeak) abenturazaleen beharra zuten. Bidai lasai baten ostean, bailarako sarrerara iritsi ziren. Santutegian, Inperiotik eta beste erresumetatik iristen ziren errefuxiatuak zaintzen dituzte. Askok oso gaixo eta hilzorian bertan zentzen dira eta apaizek, santutegia osatzen duen eraikin enanoan, betiko atsedena ematen diete.

Taldea, Shallyako apaiz gorenarekin, Catherine Le Sauxekin hitz egitera joan ziren. Badirudi, orain dela urte batzuk lehenengo gorpuen desagerpeneen ondoren, apaiz batzuk eraikinaren beheko solairuetara jaitsi zirela. Denak desagertu egin ziren, bat izan ezik. Zoritxarreko apaiz hura beheko eskaileretako harrizko arkuan gurutziltzatua agertu zen. Bere laguneen hurrengo ekintza beheko mailak zigilatzea izan zen.

Shallyako ikurra

Egun hartatik aurrera desagerpenak jarraitu egin dute eta jaitsi egin diren mertzenario edota abenturazale talde guztiak desagertu egin dira. Ekintza hauen atzean dauden errudunekin amaitzeagatik eta horrelako arazorik ez errepekitazea lortuko balute, Catherinek  taldeko bakoitzari 100 urrezko koro emango dizkio. Diruaren hotsa entzuterako erabakia hartuta zegoen.

Kripta

Pitico aurretik, taldea beheko eskaileretatik gidatzen hasi zen. Harrizko arkuan, apaizaren gorpuzkia ikusi eta beraien bidetik jarraitu zuten. Gromril puska batzuekin topatzean, argi eta garbi geratu zitzaien eraikinaren izaera. Bidean zehar hormetan soinuak entzuten zituzten, baino zirudienez, beste aldetik etortzen ziren eta garrantzi gehiagorik eman gabe hurrrengo geletara abiatu ziren.

Armak prest eta zuziak piztuak, pausoz pauso, eraikin honen zerizanaz ohartarazten hasi ziren. Ez zaramaten denbora asko lau zutabeko gela handi batera iristsi zirenean. Bertan, zintzilikatuak zeuden ehun batzuei esker, jakin zuten eraikina enano garrantzitsu baten ehorzlekua zela. Aitoren semea eta gerlaria zen enano baten bizitza azaltzen zuen. Mailu handi batekin borrokatzen zuena elfoen aurka norbait mendekatzeko asmoz. Azkenean zauri larri baten ondoren heriotza aurkitu zuen. Gela berdinean, zutabeetan, khazalitez zerbait idatzia zegoen baino taldean ez zegoen inor ulertu zezakeena eta esaldiak kopiatzea erabaki zuten, etorkizunean norbaitek itzuli ahal izateko.

Pasillo eta korridoreetan zehar hainbat aurkikuntzak egin zituzten. Gela ilun eta txiki batean "Tolgi" izena idatzita zuen kantinplora bat, adibidez, edota aspaldi jaitsitako elfo baten hezurrak. Elfoa bere taldearekin hondakinak aztertzeko etorri ziren, Errebaleko Brydda Harrizko Bihotza izena duen artisau baten argibideak jarraituz. Baino harrigarriena, antzinako bi gerlarien hilobietan aurkitu zuten.

Han, hilobi-arpile batzuekin topo egin, eta tratu batera iritsi ziren. Lapurrek, gerlarien hilobiak irekitzen zituzten giltzen jabeak ziren, baino ez zuten bertara sartzeko asmorik. Giltzak gure abenturazaleei emateko prest zeuden, hilobietan aurkitutakoa banatuko balute. Gure heroien artean eztabaida sutsu bat eman zen orduan, baino azkenik, Thoryen, Trubert eta Carloen nahiak bete ziren. Giltza eskuratu eta aspaldiko enanoen atseden geletara sartu ziren.

Urdithaine elfoaren kantu goibela

Urdithaine kapel ausart bezala ezagutzen zana Inperioko lurraldeetan ez zegoen batere ados. Hilobi horiek ez zuten zerikusirik ikertzen ari ziren desagerpenekin. Elfoak ideia bat zuen. Ehorzleku batean gorpuen desagerpenak nigromantzia ohikatzen zuen alde guztietatik. Nigromantzia eta aztiren bat, bere anaia galduaren tankerakoa. Zorte apur batekin, desagerpen hauen atzean zegoen gaizkileak bere anaiari buruz zerbait azaltzeko kapaza izan zezakeen.

Informazio honekin posible izango zen, bere familiari hainbeste sufrimendu eragin zion erreduna harrapatu eta zigortzea. Baino, taldeak hilobiak miatzea erabaki zuen eta bera, atzetik joan zen. Hilobiaren barruan, atsedenik ez zuen tumulario baten aurka borrokatu ondoren, gelan prestatuta zegoen suzko tranpa batek ondainsari bilatzailea kixkali zuen.

Hasiera batean taldekideek ez zekiten zer egin. Loth-ek bere lehenengo arima bereganatu zuen. Trubert eta Pieterrek errautsak jaso zituzten eta Shallyako apaizeei eman ondoren berriz jaitsi ziren kriptara. Urdithainen antzera, ezagututako lapurrak hildakoen eskuetan bukatu zuten eta enano heroi horien atseden gelak betikoz itxi ondoren, lurrazpiko eraikina ikertzen jarraitu zuten.

Otsoaren hilabetea, 13.eguna

Kriptaren izkin eta ganberak zeharkatzean, bigarren egun honetan, hurrengo solairura eramaten zuten eskailerak aurkitu zituzten. Eskaileretan gainera, odol arrastoak zeuden, duela gutxikoak!

Beheruntz joan ziren, pentsatuz, gorpu-lapurrak bertan egongo zirela. Bideetik, Errebaleko Bryddak kontratatutako beste bi abenturazaleen eskeletoak ikusi zituzten. Baino oharrei kasurik egin gabe, Valayako kaperara iritsi ziren. Han, nekrofago dezena batek, goitik hartutako azken biktima jaten ari ziren. Gure protagonistak eskaileretan ipini ziren, defentsa posizioan. Hala ere, nekrofagoek haien atzaparrak erabiliz paretetatik mugitzeko gai ziren eta segundu bakar batzuetan taldea inguratzea lortu zuten.

Borrokaren lehenengo momentuetan Thoryen aztia erabat gainditua, lurrera erori zen kolpe andana baten ostean. Pieter eta bere bi eskuko aizkorak pizti nazkarri hauen bizitzak segatzen zituen, Carlos eta Trubertek ahal zuten moduan defendatzen ziren eta Nicolaik bere etsaien kolpeak etsi-etsian saihesten zituen. Momentu batez, berriro ere, dena galduta zirudien.

Thoryen, bizirik ateratzeko, isilgordean erretiratu zen eskailera gora. Carlosek azkeneko momentuan izugarrizko eraso bat gelditu zuen eta Truberten ezkutua hozkaz betetzen ari zen. Baino diziplinarekin, erasoei eutsiz, bata bestearen ondoren nekrofago guztiekin amaitu zuten.

Taldea bizirik jarraitzen zuen, nahiz eta Urdithaine betiko galdu izana.

Loth Bailarako Kanpaina IV (WFRP) Solte utzitako hari muturrak

• Astaröth, basoko elfo harro eta isila, primerako arkularia
• Nicolai Jelavic, Kisleveko gaiztagin bitarikoa
• Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
• Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko kadetea
• Pieter Blutroch, Mugaldeetako lurraldeetan hazitako ontzi guardia
• Merovech, Bretoniako halfling gezurtero eta berekoia

Igarobidea

Otsoaren hilabetea , 9.eguna

Berriz ere Hartzaren Ostatuan. Gure abenturazaleen bigarren etxea eta bailara osoan arriskurik gabe aurkitu duten leku bakarra.  Donovanek garagardo hotzak eskeintzen die eta lehenengo hurruparekin mendi madarikatu horietan gertatutakoa ahaztu egingo dute.

Lo egin ondoren, goizaz baliatuko dira erosketak egiteko, bidelapurrei lapurutako gauzak salduz eta kanpoko bide bakartietan beharko duten ekipamendua erosiz. Volkradek Tenya, ehiztariaren emazteari, ordainsaria eskatzera joango da, baino Keown eta bere txakurren heriotzaren ostean ez du uste ordainsaririk merezi dutenik. Esku hutsik, preso ohia ostatura hurbilduko da. Baino urrearen egarria aseezina da.

Bertan, Volkradekin batera Astaröth, Trubert, Pieter eta Merovech daude. Modu batera edo bestera denak ezagutzen dira eta iragarkiei begira, hurrengo lanaren inguruan eztabaidatzen hasiko dira. Orduan, espero ez zuten lagun bat azalduko da Donovanen ostatuan. Ahuntz Odoltsuetan infiltratua zebilen lankidea, gure Nicolai maitea. Kislevita, gaizkile horien taldeetik alde egitera erabaki zuen azkeneko erasoa nola bukatu zen ikusita, eta nahiz eta  errezelorekin agurtu, taldeak ongi etorria emango dio.

Thibaulten Mendekua

Thibault, bretoia

Azkenean, seiak, Shallyako santutegira hurbiltzea erabakitzen dute. Badirudi santutegia gorputegi bezala funtzionatzen duela eta azkenaldian hilotz batzuk desagertzen hasi dira. Shallyako apaizemeak ikertzaile  kementsuen beharretan daude eta gure taldea izan da aurkitu duten gauza bakarra. Helburu berri honekin, motxilak prestatu eta iparraldera abiatuko dira. 

Mendiko bideetan, Nicolai urduri dirudi, leku batera eta bestera begiratuz, baino inorrek ez dio ezer galdetuko. Errebaletik lau kilometrora gertatuko da segada. Thibaultek, bere taldeari hainbesteko buruhauste eta hildako eragin dieten etsaiak desagertarazi nahi ditu.

Bide guztietatik emango da erasoa. Thibaulten txakurrak kargaren abangoardia izango dira eta atzean bandan bizirik gelditu diren gaiztaginak arkuekin txakurrak babesten saiatuko dira. Gure heroiak, ihesbiderik gabe, azkeneko odol tanta arte jarraituko dute borrokan. 

Zenbakiak ez daude haien alde eta Thibaulten aizkora alde batetik bestera beldurra hedatzen hasiko da. Merovech izugarrizko kolpea jasango du liskarraren lehenengo momentuetan eta Astaröth eta Nicolai heriotzatik ausaz libratuko dira gezi desarra bat saihestean. Atzera egiten duten urrats bakoitzean, desegigoa hurbiltzen da eta nahiz eta ahalegin guztiekin defenditu, borroka galduta dirudi.

Orduan, jakinda bere azkeneko aukera dela, basoko elfoak gezia arkuko sokaren gainean ezartzen du, emeki. Tiro garbia da, Drakwaldeko zuhaitzen artean, hainbeste aldiz errepikatu duena. Bere besoko indar guztia erabiltzen du eta geziaren arrano lumak haizea moztu ondoren Thibaulten hesteetan sartzen da, gaizkaginen buruzagiaren gorputza tolestuz. Odol jarioa amaitezina da eta segundu batzuetan lurrera jausiko da.  Bere lekaiak alde egiten dute ziztu bizian eta bizirik gelditzen diren txakurrak lotu ondoren Errebalera bueltatzeko erabakia hartzen dute, zauriak sendatzeko eta gaizkilea Dieterrengana eramateko.

Hirian, txakurrak saldu eta Thibault entregatuko dute, honen bitartez, Astaröthek monasteriora sartzeko baimena lortuko du. Behingoz, Ahuntz Odoltsuen taldea Loth bailaratik desagertaraztea lortu dute eta hurrengo egunak atsedena hartzen pasako dituzte.

Hiltzailea

Baino gehienek tresneri edo ekipamendu berria erosten ari diren bitartean Volkradek, bere ustez merezi duen ordainsariaren bila joango da. Tenyaren etxera iristean Keownen emazteak argi utziko dio ez diola zentimorik emango. Lana, txakurrak berreskuratzea zan eta gainera, bere senarra izan da misio guztiaren biktima bakarra.

- Ez! Ezta pentsatu ere, segi zuen ostatura eta utzidazu pakean-esango dio atea Volkraden muturretan ixten duen bitartean.

Gauza da, Volkradek ez duela alde egiteko asmorik. Urre bila etorri da eta lortu arte ez da inora joango. Atea indarrez kolpatzen du eta Tenya, haserretuta berriz ateratzean lepoa moztuko dio, alde batetik bestera. Gorputza etxe barrura bultzatu eta dirua lapurtu ondoren emakumearen etxeari su emango dio.

Otsoaren hilabetea, 10 eta 11.egunak

Hurrengo egunak Errebalean pasako dituzte, gauza gehiago erosten, noski. Aipagarria da Pieterrek erositako bi eskuko aizkora beldurgarria. Orain arte, ontzi guardiak balezta batekin bakarrik defendatzen zan. Arma berri honekin taldearen hiltze gaitasuna maila asko igoko ditu seguru.

Egun hauetan Pieter, Merovech, Astaröth eta Trubert merkatuetan irabazitako diru guztia xahutzen duten bitartean, Nicolai Errebalean kantonatuta dauden Ordeneko zaldunengatik atxilotua izango da. Thibaulten bandarekin pasatako denborarengatik akusatu dute eta Thibault urkatzen duten egun berberan kislevitak 10 zigorrada jasoko ditu.

Volkrad ordea, bere hilketatik bereizten saiatuko da. Lasai dago, inorrek ez baitu ikusi basakeri hura egiten. Seguru zaude hortaz Volkrad?

Volkrad Kullzman eta bere Aizto-koilara

Loth Bailarako Kanpaina III (WFRP) Txakur Ehiztariak

Txakur Ehiztariak

• Carlos Pitico, Estaliako aitorren semea, handizalea eta esgrima maisua
• Pil-pil Begibakar, Tileako halfling marinela, harroa eta pragmatikoa
• Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
• Pieter Blutroch, Mugaldeetako lurraldeetan hazitako ontzi guardia
• Merovech, Bretoniako halfling gezurtero eta berekoia
• Thoryen Eldaeryon, asrai ikaskuntzak alde batera utzi dituen aztia

Otsoaren Hilabetea, 7.eguna

Negu zital honen gaueko hotzak hezurretaraino sartzen da, gorputza astinduz eta hortzak kolpatuz. Igarobidearen mendieetan ez dago teilaturik naturaren krudeltasunaz babesteko. Ongi daki hori Estaliako kostalde eguzkitsuetatik etorri den aitoren-seme honek. Berarekin batera, metro eta erdira iristen ez den itsas otsoa dago. Biak dardarka, zer egin jakin gabe.

Urdithaine inguruak aztertzera atera da, eta iluntasunean, Carlos eta Pil-pilek, alde egin ote duen pentsatzen hasten dira. Nicolai bestalde, Ahutz Odoltsuen taldean infiltratuta jarraitzen du, kobazuloan gordeta. Arratsaldeko erasoan ondoren ez dira berriz atera. Garaituak sentitzen dira. Ihes egiteko garaia heldu da?

Ahuntz Odoltsuen Kobazuloa

Baino, galdera honi erantzun bat eman aurretik, Keown ehiztariaren (Gogoratu, Keown aurreko partidan hil egin zela, bere txakurren erasoa jasatean) emaztea, Tenya, azaltzen da. Keownek kontratutako abenturazaleen kopuruaz mesfidati beste lau aurkitu zituen Hartzaren Ostatuan; Volkrad Kullzman, Pil-pilek bere aurreneko misioan ezagutu zuen preso ohia (beraz, bazirudien, atzean utzi zituzten "lagunak" onik iritsi zirela Errebalera), Thoryen Edaeryon, basoko elfoen magia erabiltzen ez duen basoko elfo aztia, Merovech, bretoniatik etorritako halflinga eta Pieter Blutroch, inguruetako ontzi guardia bat. 

Keown-en gorputzaren kiratsak iritsi berriak erakartzen ditu eta Tenyak, bere senarraren hesteak eta gelditzen zaion aurpegia ikusi orduko bulaka hasten da. Carlos eta Pil-pil, sasietatik ateratzen dira orduan, ziztu bizian, emakumea isilarazteko. Biek, arratsaldean gertatutako azalduko diete errefortzuei eta Tenya, lasaiago, Ahutz Odoltsuak erasotzearen beharra aipatuko du. Mendekuaren ideia itsutu du emakumea. Gainera, Carlosek, kobazuloan ezkutatzen duten altxorrari buruz hitz egitean, dudan zeuden guztiak konbentzituko ditu.

Arroken artean, haize izoztutik babestuz, eraso plana zehaztuko dute; Itxaron, bide lapurrak norabaitera joan arte, ziur bait daude, mendiko bideak erasotuko dituztel. Orduan, beraien gotorlekua babesteko gelditu diren gutxi horiek akabatu eta altxorra lapurtu. Noski, plan hau ez du Ahutz Odoltsuekin bukatuko, ezta bere buruzagiarekin, seguraski. Horregatik, Tenya konturatu ez dadin, erdi esaldiz eta keinuekin ulertuko dira.

Otsoaren Hilabetea, 8.eguna

Gau guztia ezkutaturik pasa ostean, egunaren lehenengo izpiekin, Thibault (buruzagia), Nicolai (Pj) eta dozena erdi bidelapur leizetik atertazen ikusiko dituzte. Haien atzean sei txakur.

Aukera paregabea etsaiekin amaitzeko. Tentuz jaisten dira gotorlekura eta bateko ilaran otsoaren ahora sartuko dira. Bertan, odol putzu baten inguruan, Tenya eta Keownen artzakurrarekin topatzen dira.

Pil-pil txakurra lasaitzen saiatuko da, odol putzutik edanez, Volkrad eta Thoryen gotorlekuko altxorrak bilatzen hasiko dira bitartean, Merovech, kobazuloaren sarreran geldituko da eta besteak sorbaldak babesteko asmoz inguruak miatuko dituzte. 

Txakurra ez du jolasean ibiltzeko asmorik eta Pil-pilen haragi xamurrean hondoratuko ditu letaginak. Marinela izugarrizko mina jasan ondoren lurrera erori eta konortea galduko du. Momentu berean, kobazuloko beste bide batetik hiru gaiztagin aterako dira. Gure heroiak ez dakite zer egin eta anabasa batean kontra erasotzen dute. 

Thoryen ikasle bat da oraindik eta bere magia ahula alde batera utzi eta arkoa erabiliko du. Volkrad, bidelapurrei lapurtutako armekin txakurrari aurre egiten dio (Volkrad edozer lapurtu dezake, edozeini). Pieter balezta atera eta Carlos ostenduko du inora dijoazen matrazu andana batekin, estaliarra hiru bidelapurrak inbudu batean geldiarazten dituen bitartean. Iskanbila guztia entzun ondoren, Merovech armak prestatu eta leku berean jarraitzeko erabaki irmoa hartzen du.

Borroka estu honetan, odola eta burdina izango da nagusi. Bukaeran, txakurra eta bidelapur lurrean amaituko dute eta beste biak Errebalera eramango dituzte, preso. Altxor guztia laportu eta, Pil-pil, taldeko zauritu bakarra lagunduz Dieterrengana bueltatuko dira.

Buelta lasaia izango dute, gaueko iluntasunaren babesean, erromes edo arlote batekin topo eginik bakarrik. Lagun bat bixitatzeko asmoa duela dio...

Loth Bailarako Kanpaina (WFRP) Txakur Ehiztariak

• Carlos Pitico, Estaliako aitorren semea, handizalea eta esgrima maisua
• Nicolai Jelavic, Kisleveko gaiztagin bitarikoa
• Urdithaine, Elfo gris ordainsari-bilatzailea, pertsonen ehiztari nekaezina
• Pil-pil Begibakar, Tileako halfling marinela, harroa eta pragmatikoa

Otsoaren hilabeteko 4.eguna

Bailarako Igarobide menditsuan jasandako erasoaren ondoren, Aguilerako Ordenak eskeinitako lana zapuztu egin zen. Bidelapurrak akolitoak eraili eta taldea lapurtu ostean mendian galduta utzi zituzten . Gidariak bizirik atera ziren ere, baina Errebalera bueltatzeko beldur ziren. Hartutako lehen zeregina gaizki atera zitzaien babestu beharreko jendea galduz eta ozta-ozta salbatuz burua. Honela, hegoaldean kokatutako Yeltzin Transbordadoreruntz abiatzea erabaki ondoren, taldea bitan banatu zen. Alde batetik, Astaröth, Volkrad eta Trubert, gidariekin batera atzean joango ziren, hauek gerizatzeko. Bestetik, Pil-pil, Urdithaine eta Nicolai, pare bat kilometro aurreratuko ziren, eraso edo segada berriak atzemateko.

Igarobideko mendiak

Mendien barrena eta izugarrizko hotz batekin hegoalderako bidea hartu zuten. Erabateko arretarekin bidaiatuz atsaldeko azken orduetan lanean zebiltzan pertsonen ahotsak entzun zituzten. Tentuz, hurbildu ziren eta posizio altu batetik jo ta su  zeuden hogeibat akolito aurkitu zituzten, dozena bat txabola eta dorre bateko lehenengo solairuen artean. Herrixka txiki honetan, akolitoez aparte Rutger, Verenako zalduna eta Carlos Pitico estaliarra  ezagutzeko aukera izan zuten.

Carlos Pitico?

Carlos, abentura bila iritsitako bidaiaria, Errebala bisitatu nahi zuen eta gainera, Rutgerrek, Aguileran zegoen beste zaldun bati eskutitz bat eman nahi zion. Bazirudien bide guztiak Errebalera eramaten zutela  eta Nicolai, Urdithaine eta Pil-pil, Carlosekin ateratzea erabaki zuten, pentsatuz, atzean gelditutako lagunak beraien pausoak jarraituko zituztela.

Otsoaren hilabetea 5.eguna

Akolitoen kolonian gaua pasa eta mendi martxa lasai baten ondoren, Errebalera iritsi ziren (bidai oso lasaia joanaldiarekin alderatuz) zaldunaren eskutitza eskura eman eta Hartzaren Ostatura hurbiltzea pentsatu zuten. Diru faltak eta bidelapurrengatik jasandako zauriek egun hartako plana baldintzatu zuten.

Donovanekin informazioa elkartrukatu eta arratsaldean zehar eskegitako iragarkiak begiratu zituzten, baita adostu zein egingo zuten ere. Baino bitartean garagardoak hustu eta bertako mozkorrekin Ranalden Bedeinkapena bezala ezagutzen den dado joko batera jolastu ziren gaua iritsi arte. Carlosek apustu handiak eta arriskutsuak egin zituen eta momentu batez izugarrizko zortearengatik irabazle bezala suertatuko zela zirudien. Azkenean, nekatuak eta txanpon batzuen faltan ohe goxoa besarkatu zuten.

Otsoaren hilabetea 6.eguna

Taldeak, Keown, Errebaleko ehiztariak eta Tenya, bere emazteak jasandako lapurreta baten inguruko lantxoa aukeratu zuten. Bazirudien, Keownek hazitako txakurren desagerpenaren ondoren, Thibault gaizkilearen taldeen azkeneko krimenetan artzakurrak ikusiak izan zirela, edo  hori esaten zuten herriko zurrumurruek behintzat. Keown prest zegoen taldea bandaren gotorlekura eramateko baina gure abenturazaleen lana, txakurrak berreskuratzea zen, eta bidetik, Thibault akatzeko gai balira, askoz hobe.

Denbora galdu gabe mendebalderuntz abiatu ziren eta eguerdirako Thibaukten mendiko gotorlekua ikusi zuten. Ez zekiten zenbat etsai zeuden bertan ezkutatuak eta jakiteko Nicolai bidali zuten infiltratu bezala. Gaiztagin kislevita Thibaultekin hitz egin ostean, bere "konfiantza" irabazi zuen eta bandako beste batzuekin mendiko bideak erasotzera atera zen. 

Besteak, Carlosen iritzia jarraituz, gaizkile hauen ezkutalekua erasotzeko momentu onena zela erabaki zuen taldeak. Baino barruan, Keownen txakurrak itxoiten zeuden..

Lau hanketako zaindari hauek gehiegi izan zian gure heroientzat eta ihesaldian, Thibault, Nicolai eta banda guztia gotorlekura bueltatu ziren. Carlos, Pil-pil eta Urdithaine kanpoko zuhaitzetan ezkutatuak zeuden bitartean. Gainera, ezkutatzen ari ziren bitartean txakurrek bere nagusia, Keown, hil zuten nahiz eta honek txakur kumeak zireneko txintxirrin bat erabili izana bere txakurrak baretzeko. 

Mendiko zuhaitz haietan, txakurrek harrapatuak eta ihesbiderik gabe utzi zituzten abenturazaleak. Urdithaine etsita, txintxirrina berriz erabili zuen eta oraingoan bai, piztiak lasaitu egin ziren. Txakurrik gabe Thibault eta gure infiltratua kobazulora bueltatu ziren momentuz. Baino, zer egin gaizkile pila honekin bukatzeko?

Loth bailarako kanpaina (WFRP) Galduak

Galduak

Astaröth, basoko elfo harro eta isila, primerako arkularia
Urdithane, ordainsari bilatzailea den itsas elfo jauzkorra
Volkrad Kullzman, preso ohia, odolzale eta orokorrean, nahiko nazkagarria
Trubert Mahler, Talabeclandeko umemoko kadetea
Pil-pil Begibakar, lanaldi osoz pirata eta lanaldi laburrez xarmagarria den halflinga.
Nicolai Jelavic, gaiztagin pragmatikoa eta kislevita alkoholiko bat

Otsoaren hilabetea (Negua)

1,2 eta 3.egunak

Erbesteratuak eta etorkinak bete dute aurten Loth bailarako igarobidea, lehengo urtean eta praktikan azkeneko hamarkadan bezala. Inperioko guda zibilak hiriak suntsitu eta landa hondatu ditu. Anabasa honetaz ihesi, milaka pertsona beste bizitza baten bila gerturatu dira hona, Dieterren lurretara. Zaldun zahar honen monasterioa babesgune batean bilakatu zen gerraren lehenengo urteetan, baina dagoeneko ezin ditu pertsona gehiago onartu bere harresi zaharren artean. Honen ondorioz jende asko kanpoaldean finkatu dira, herri txiki bat eraikiz, Errebala (Arrabal).

Arazo honi aurre egiteko Aguilerako Ordena bailarako beste lurraldeak esploratzeko eta kolonizatzeko prest dago, alde batetik  behartsu mordo hauei bizileku bat bermatzeko eta bestetik, beraien indarra eta boterea handitzeko. Baina Lotheko bailara lurralde basati eta arriskuz beteta dago eta soilik txoratuenak edo handizaleak onartuko lukete lur, mendi eta baso hauek esploratzea. Hau guztia jakinda, Dieterrek bazekien ze pertsona mota behar zituen. Abenturazaleak.

Honela, 2547ko negu zital honetan, Dieterren deia jarraituz, mundu osoko bizinahi, sudurluze eta gerlari ausartak  hurbildu ziren Aguilerako Errebalera (Monasterioko ateak itxiak daude eta). Bertan, Hartzaren Ostatuaren mahai inguruan gaur ezagutuko ditugun sei abenturazaleak elkartu ziren. Ostatuaren mahaiean, iraganeko abenturzaleak bailaran bixitatutako lurraldeen informazioa idazteko ohitura zuten eta gaur eguneko arriskuzaleak ohitura berberarekin jarraitzeko asmoa zuten.

Enplegu bila

Lan iragarkiak begiratzen

Gure taldetxoa Hartzaren Ostatuan ezagutu da. Donovan ostalariak garagardoa eta ardoa zerbitzatzen zuen, Trubert gaztearen galderak erantzuten zituen bitartean. Lan batzuk arriskutsuegiak iruditu zitzaizkien eta beste batzuk susmagarritzat hartu zituzten. Azkenik Aguilerako Ordena eta Hegoaldeko Warg kotxetegia antolatzen zuten bidaia babesteko enplegua hartzea erabaki zuten. Zeregin xinple bat zirudien, Ordenako akolito batzuk babestu Lurralde Lehiatuetan kokatzen den Durham izeneko herrira iritsi arte. Hilabete bateko bidaia denera.

Klaus Liebnitz zaldunarekin hitz egin zuten eta soldata adostu ondoren hurrengo egunean ateratzekoak zirela ohartarazi zien. Deskantsatzeko garaia zen eta taldeko gehienak hala egin zuten, Urdithane eta Volkrad izan ezik. Bata, muturrak sartu zituen Errebaleko kriminal batzuen kontuetan eta bestea, behartsuei lapurtzen ibili zen.

Mendi Txangoa

Espidizioa 3 akolito, 2 gidari eta 6 abenturazaleez osatua zegoen. Loth-era sartzeko Igarobideko eskualdea mendiz beteta zegoen eta poliki poliki Thamond ibaiaruntz abiatu ziren. Bigarren egun honetan merkatari batzuekin topo egitean  taldeko zitalenak (hau da, ohiko susmagarriak, Volkrad, Pil-pil eta Nicolai) hauek akatu eta ondasun guztiak lapurtzea pentsatu zuten. Azkenean lasai gelditzea erabaki eta bidaiakin jarraitu zuten.

Zoritxarrez, inguruan bidelapur talde bat ezkutatzen zen eta gurdiak eragindako soinuak erne jarri zituen. Gure abenturazaleak atzeman ondoren, jarraigoa beraien gordelekura hurbildu arte itxoin zuten eta bertan gaizkileak antolatutako segadan erori ziren.

Txanponik?

Borroka bortitza eta odoltsua izan zen. Urdithane oso gertu ikusi zuen amaiera, Nicolai larriki zauritua bukatu zuen eta Astaröth bere arku elfikoa hautsi zuen etsaiek harrapatu baino lehen. Volkraden lotura kriminalengatik izan ez balitz nork daki nola bukatuko ote zen hau guztia.

Amore eman ondoren, aurkariak, akolitoak erail eta beste guztiak mendiko puntu ezezagun batean utzi zituzten. 

Gogoratu, Loth bailarako 3,eguna.

  

(WFRP) Loth Bailarako Hare Kutxa (Sandbox)

Gaur, atzo hasi ginen kanpainaz hitz egin nahi dizuet. Alde batera utziko ditugu orain arte jolastu ditugun Warhammer 40.000ko partidak eta bere lehengusu zaharra bixitatuko dugu. Urteetan zehar behin eta berriz erabili ditugun arauak, trasfondo eta mundua, Green Roninek editatutako liburu sortan oinarrituta eta taldean egin ditugun etxeko arauak erabiliko dituena.

Badirudi, inertziaz, ziklikoki, sustraietara bueltatzen garela, segurtasun galdu hori berrreskuratzeko alegia. Baina oraingo honetan, jolasteko modua zertxobait aldatuko da eta bogan dagoen jolasteko estilo bat besarkatuko dugu, airbag gabe. Rol munduan Old School Renaissance mugimenduarekin batera bueltatu ziren Hexcrawl partidak, non , hexagonoz betetako mapa baten bitartez jokalarien pertsonaiak askatasun osoa zuten zuzendariak sortutako undua ezagutu eta esploratzeko. Sandbox-ak bueltan zeuden berriro ere.

Sistema honek bere abaintailak ditu. Jokatzeko modu honen gidapen minimoak, jokalari talde bakoitzak hartutako erabakien bitartez, gustoko dituzten abenturak eta istorioak sortaraztea ahalbideratuko du adibidez. Baina baditu bere desabantailak ere. Hainbesteko askatasuna gehiegizkoa irudituko zaie batzuei, zer egin ez dakitela, hainbeste urtez trama linealak jarraitu ondoren. Gainera, partiden eta pertsonaien istorioak martxan jartzeko, zuzendariaren lana izango da jolastuko den eremua edo mundua erabat egitea, bere ezaugarri eta abentura kako guztiekin. Izugarrizko lana izan leike.

Interneten zehar, sandboxari buruz hitz egiten duten blogari mordo bat aurkitu daitezke:

The Welsh Piper: Aipagarriak dira mapa eta hexagonoak bizitzaz eta istorioz betetzeko sortu zituen ausazko taulak.

Gnome Stew: Estilo honi buruz hitz egin zuen lehenetariko blogaria izan zen.

Bat in the attic: Nire kasuan, eragin handia izan duen bloga. Autoreak erabilitako adibidezko sandboxa Loth bailarako abiapuntua izan zen.`

Tras la última frontera: Bere sandboxaren sortze prozesuan erabili zituen mekanika eta ideia ugari, Loth-eko bailaran aurkitu daitezke, Gainera, astero, bere Alasiako kanpainaren bilakaera azaltzen digu. Oso gomendagarria (Verkamin bere Hexplora! liburua aurkeztu berri du)

Aurkezpen edo azalpen honen bitartez Loth bailaran murgilduko gara hurrengo sarreretan, aurreko partiden laburpenak ahaztu gabe.

Mehatxu Berria I (WFRP)

Gure begi-beteko hirukotearekin jarraitzen degu, Barne Etsaiaren 5.atalarekin

Delezar: Itzalpeko azti berekoi eta zitala. Haur hiltzailea
Dieter: Verenako zaldun zintzo eta zuzena. Zuzenegia agian.

Floki: Errementari errunikoa, nano handinahi eta garratza.

B Plana

Ilargirik gabeko gau ilun hartan, Delezarren iritziaren kontra, taldeak Marianna salbatzeko asmoa zuen eta gaztelura abiatu baino lehen elfoek esandakoa gogoratuz ezin zuten  haien babeslekura bueltatu. Beraz, Bretoniatik ihes egiteko plana antolatzen hasi ziren. Baso isil horren zuhaitzen artean Ubersreikera bueltatzea erabaki zuten. Bertan, barkuan gordeta, orain arte irabazitako diru guztia zuten eta azkenekoz behintzat herri seguru bat ematen zuen.

Horretarako Mendi Grisak zeharkatu behar zituzten, Karak Azgarazetik pasa eta han eman zen sarraskiaren ondorioak ekidin. Baina lehenbizi Anabellen peluxearengatik jasandako zauriak sendatzea komeni zan. Ideia horrekin basoko herrixka batean ezkutatzea erabaki zuten. Hasiera batean herri normal bat zirudien eta ostatu txiki batean gela bat alokatu zuten.

Normal, normala...

Falokrazia Birrindu

Zoritxarrez herria ez zen batere normala. Lehenengo susmoa gizonen falta izan zen. Ez gutxi, ezta asko, herrian ez zegoen bat ere ez. Tabernan emakume batek, bere bi alabez lagunduta afaria zerbitzatu zien baino matxirulo batzuk bezala ez zuten dastatu, beldurtuta zeuden, eta mikromatxismoen bitartez logelaraino iritsi ziren, begiradak saihesten zuten bitartean.

Zaintzak adostu zituzten gaua ahalik eta lasaien igarotzeko eta denbora gutxian erabaki ona izan zela frogatu zen. Floki esna zegoela ikusi egin zituen. Herrixkako kale lokaztu guztietatik zetozen eta zuziek argitzen zituzten haien aurpegi krudelak. Denera, 50 edo 60 emakume, zahar eta gazte. Ziztu bizian Flokik lagunak jaikiarazi eta bata besteari laguntzen armadurak jantzi zituzten. Atea ireki eta eskailerak jaistean ostatuaren areto nagusian aurkitu zituzten lehenengoak.

Hurrengo ordu erdia Tarantinoren Kill Billeko eszena bezala irudikatu dezakezue. 3 Tipo, leporaino armatuak, soilik labanak eta aiztoak dituzten hirurogehi emakumeen aurka. Lurra odolez estali zen, hezurrak hautsi ziren eta erraien usaina dena blaitzen zuen. Eromen puntuak goxokik bezala jan ondoren, herri osoan bakarrik gelditu ziren.

Ondoren Slannesheko tenplu txiki bat aurkitu zutenean herriko etxe baten ezkutatuta eta hildako emakumeak modu batera edo bestera kaoseko sinestunak zirela jakitean, pixkat lasaiago gelditu ziren.

Moral Bikoitza

Armadurak eta armak odolez garbitzen zituzten bitartean Mariannaren falta sumatu zuten. Borroka hasi aurretik bertan zegoen, eta amaitzean arrastorik ez.  Delezar, berriz ere, taldea bairatzen saiatu zen, alde egin bazuen hobe horrela. Baino Dieter eta Flokik adiskidetzat hartzen zuten (ez dakigu oso ondo zergatik).

Bere oinatzak jarraitu zituzten eta pare bat ordu pasa ondoren soilgune batera iritsi ziren. Bertan, soilgune erdian errauts tontor bat zegoen eta haren inguruan dozena erdi elfo. Azkenean beraien kabuz akabatu zuten natura aurkako bidutzi hura. Gure heroiak ezin zuten askoz gehiago egin eta banpiroa defendatzea deabruaren abokatua izatea baino zailago zirudien. Egoera honetan basoko elfoak haien gordelekura eraman zituzten berriz ere eta han Turgal elfo jakitunakin solasean egon ziren gau osoa.

Turgal

Kaleidoskopioa

Turgalek erran zien beraiek ulertezin zuten plan baten aktore nagusiak bilakatzen ari zirela. Inperioa atze-oihal bezala hartuta, ezkutatutako botere batzuk iniziatiba lortu egin zutela, Bögenhafeneko portalaren irekiera aintzat hartuta gizonen erresumetan zehar Kaosaren eraginak nabarnenak bilakatzen ari ziren. Wittendorfeko suntsipena, von Tassenicken traizioa eta azkenik, Bretonian errotuta zegoen usteldura. Denak Botere Hondagarriek sustatuak, eta denetan gure abenturazaleak gertu.

-       Hala ere, liskar honen barnean, hirugarren talde bat murgilduta dabil. Talde txiki eta zital bat, beti zuen eta kaosaren atzean, hala ez zarete ohartu honezkero?

Baino Turgalen ustetan hirukote honek ez ditu bere betebeharrekin bukatu. Beraien laguntzarengatik, mesede bat zor diote eta kobratzeko prest dago. Inperioko iparraldean,  Middenlanden inguruan bere herriaren beste komunitate bat arriskuan dago eta Delezar, Dieter eta Flokiren laguntza behar dute. Gainera, arazo hau konpontzearekin batera, lehen aipatutako korapiloaz zerbait gehiago jakiteko aukera izando dutela uste du.

Baino gure Delezar, konpromisoak saihesten hain azkarra izanik, aieneka hasten da ziztu bizian. Middenland erresumaren beste puntan dagoelaz kexatzen da. Turgalek bekaina kakotzen du.- Gure herriak antzinako garraio bide batzuk ezagutzen ditu…

Heriotz Isila I (W40K – CDB Engine)

 Hitzaurrea

Iocanthoseko misioa bukatu ondoren, Dark Heresy jokuarekin jarraituz, gure akolitoak Sibellus erlauntz mundura bueltatu ziren, haien Inkisidoreak deitu egin baitzituen. Sibellus da akolito zelula honen sortetxea eta Calixis sektorearen hiriburua izanik, Inkisizioaren bulego nagusiak ere bertan aurkitu daitezke.

Akolitoen Zelula

 Ateyus, elizgizon beltzaran eta santua

Daetrix, heinetik kanpoko espazioko emakume krudela

Bratislaba, bere buruaz beste egiteko joera duen ebazlea

Zarkov, tekno-apaiz metodiko eta isila.

Mandila, lapur gezurtero eta hiltzaile sutsua. Lehergailuetan oso trebea

Tyburn Graves, Inkisidorea

Sybellusera iristean akolitoek haien etxetara bueltatu ziren. Familia ikusi, eta inkisizioak emandako lansaria taberna eta bazter zulo zikinetan xahutuz pasa zituzten hurrengo egunak, Tyburn Gravsen deia entzun arte. Mutur-muturreko ideiak dituen inkisidorea da, xenos izakiekin kontaktuak mantentzen dituen susmoa dago eta noski, gure akolitoen nagusia da. Inkisizioko Ordo Hereticus adarrekoa zen Tyburn, eta bere helburu nagusia Calixis Sektorean aurkitzen zituen heretiko eta kultista guztiak atxilotu edo akabatzea da.

Ordo Hereticusaren bulegoak eraikin  gotiko erraldoi batean kokatzen dira. Erlauntzaren eraikuntza askoren gainetik ikus daiteke eta bere itzala kilometro askotara hedatzen da. Bere fatxada milaka harrizko xurrutarriak zaintzen dute eta jendeak haien begirada irmoak ekiditeko beste nonbaitetik abiatzen dira beraien helburuetara iristeko.

Urduri, bost akolitoek inkisizioaren ateetara iritsi ziren. Jasotako baimena erakutsi eta  Tyburn Graves lehen aldiz ikusteko aukera izan zuten. Berrogeibat urte eta oraindik gorputz atletikoa duen gizon heldua da Graves inkisidorea. Entzunda zuten bere gaztaroan armadako komandantea izan zela eta oraindik ere urte horietako uniformea erabiltzen du. Elkarrizketa zuzen eta garratz bat izango da, non Tyburnek bere lagun minaren heriotzaren errua egotziko die pertsonaiei. Hala ere, Iocanthoseko iturburu heretikoarekin amaitzeagatik eskerrak emanez bukatuko du. Baina hori ez da guztia izango. Badirudi Aristarchusen tarotak xenos teknologiaz egina zegoela eta baliteke horren erruz burua galdu izana. Gainera, azalduko die teknologia horren arrasto berberak topatu direla Coscarla erlauntz dibisoko hilketa batean eta Iocanthoseko beteranoak izanik ez du uste hautagai hobeagorik aurkituko duenik

Tyburn Graves

 Misio berri batekin Sybelluseko industria gunearen Coscarla dibisiora abiatuko dira. Bidean, inkisizioak emandako trepetxuak ikuskatuko dituzte. Coscarlara sartzeko behar den baimen kodifikatua, armak eramateko aukera ematen duen akolito txartela, komunikadore txiki batzuk, diru apur bat (zeinek daki noiz beharko duten eroskeriren bat) eta misioari buruzko hainbat datu biltzen dituen taula elektroniko bat:

Xenos zantzuak dituen gorpuaren jabea Saúl Arbest da. 23 urteko langile ez kualifikatu bat. Coscarla hegoaldeko 7-17.en blokean bizi zen eta igarotze trenbidearen sisteman azaldu zen hilda, oraindela 3 egun. Lehenengo azterketarekin arrasto guztiak gaindosi batera zuzentzen zuten heriotzaren kausa bezala. Hala ere, auzitegiak egindako post mortem ikerketan anomalia batzuk agertu ziren eta ondorioztatu dute Saúl, toxina baten pozoiak eragindako hutsegite sistemiko batengatik hil egin zela. Taroteko kartetan aurkitutako toxina berbera.

Helmuga : Coscarla

Coscarla dibisioara iristeko akolitoak zortzi bat ordu igaroko dituzte tren zaharkitu batean sartuta. Zonalde hau Sybelluseko behe auzoetan kokatzen da eta leku hauetara iristen diren trenbideak ugertsu eta ilunak dira, hezetasunez beteak eta urtez konpondu gabe martxan jarraitzen duten trenak garraiatzen dituzte. Hainbat eta hainbat funtzionarioei paseak erakutsi ostean milaka kilometroz hedatzen diren industriaz jositako dibisiora iritsiko dira.

Enpresek eta sutegiek sortutako iskanbilaz inguratuak, erlauntzaren kale mehe eta zikinetan murgiltzen diren heinean geroz eta errealagoa dirudi hiria, eta giroa hain astuna da, momentuz ukigaia dirudila . Taldeko batzuentzat hauxe izan da haien bizitza inkisizioa ezagutu zuten arte, baino Ateyus edo Daetrixerentzat, leku hau mundu berri bat dirudi. Arnasten duten airea kutsakorra da, gertu erraustegi bat egongo balitz bezala eta gainera, elektrizitatearen kostuak direla eta, sektore honetan egunezko zikloak lau ordu bakarrik irauten ditu.

 7-17 Bizitegi Blokea

7-17 Bizitegi Blokea hamar solairuko eraikin ilun bat da. Sarrerako ateak erauziak izan dira eta igogailua egon beharko lukeen lekua,hutsune beltz bat besterik ez dute aurkitzen. Eskailerak igotzen ari diren bitartean beste etxeetatik zarata moteltzaile bat iristen zaie. Baino hiritar hauek ez dituzte gure akolitoak kezkatzen eta zuzenean Saúl-en pisura sartuko dira.

Kasu honetan ere, pisuko atea irekita aurkituko dute, seguraski arbitadoreengatik. Barruan, 8 bider 8 metroko tarte bat, Saulen etxea. Lehenengo bilaketan hainbat gauza interesgarriekin topatuko dira. Droga gordetzen duen poltsatxo txiki bat, tipo baten izena paper batean idatzia eta azkenik, Langile Sindikalen Batasuneko propaganda (eta noski, gure enperadoreare maitatuari ez zaio horrelako txorakeririk gustatzen).

Itzalak Bögenhafen gainean (WFRP) eta Kronikak

Oraingo honetan, bi gauzatxo.

Azkeneko sarreraren antzera, bukatuta dagoen gertakizun arku baten laburpen eta post guztiak bildu ditut pdf batean, irakurketa errazteko asmoarekin. Bilduma hauek kronikak bezala izendatu ditut eta hemendik aurrera egindako guztiak, blogeko alboko zutabean ipiniko ditut, lotura zuzenak bezala. Ikusi dezakegue kronika hauek bi ataletan banandu ditudala, W40K eta WFRP (Warhammer Fantasy), hau da, jokuaren arabera.

Warhammer Fantasyko "Barne Etsaia" edo ingelesez ezagutzen den bezala "The Enemy Within"eko kanpainaren lehen zatiaren kronika: 

https://drive.google.com/file/d/0B80e0cNzUd6DWDU1X0FsYTc0ZTg/view

OPERATION MAVROS (W40K - CDB Engine)

Deathwatcheko azkeneko partidarekin, marine espazialak alde batera utziko ditugu denbora batez. Urte bat baino gehiago daramagu Izar Tiranaren kanpainarekin (Dark Heresy, Only War eta Deathwatch) eta geldialdi bat egiteko garaia iritsi da. Kanpaina asko gelditzen da baino saturazio apur nabaritzen nun dagoeneko.

Beraz, hurrengo egunetan gure partida-kanpaina berriarekin hasiko gara. Baino "gero arte" honi merezi duen bukaera bat emateko, Mavros planetan gertatuakoak pdf baten bildu ditut, lana errazteko marine hauei gertatutakoak irakurri nahi duenarentzat.

Esteka : https://drive.google.com/file/d/0B80e0cNzUd6DNTRPaXhfRjZDQW8/view

Mavros V (W40K-CDB Engine)

Aurreko sarrera: http://roleatzen.blogspot.com.es/2016/09/mavros-iv.html

Deathwatch Squad

Demagol : Tenplario beltzen ataleko asaltuzko marinea
Furius : Aingeru odoltsuen ataleko asaltuzko marinea
Maddock : Arrabioen ataleko botikarioa
Dr.Josephs : Ultramarineen ataleko liburuzaina
Gunther : Ukabil Inperialen ataleko tekno-marinea

Ondorioak

Eldar ilunen buruzagia atzemanda eta bailaran ematen ari zen borroka erabakita egonda gure marineak ez zuten aukera askorik. Thabriara bueltatu, sarjentoarekin batera esklabista galdekatu eta hortikan aurrera zeinek daki. Argi zegoen eskuadra osoa planeta horretatik atera nahi zuela; bere aliatuak masakratuak, erreskatatu behar zituzten soldaduak  luar bihurtuta ( daramazkit 4 edo bost sarrera hitz hau sartzeko asmoarekin, gora jakobitak!) eta aurrez aurre milaka soldaduz osatutako eldarraren armada oso bat.

Ideia honekin baso honetara iristeko erabili zuten bide beretik bueltatzen hasi dira. Etsaien patruilak ekiditeko kontu handiz mugitzen dira, kobazuloetan ezkutatzen eta ahalik eta arrasto gutxien utziz. Esklabista une oro drogaz kopeteraino. Azkenik, ibaia jarraituz Lausiumera iritsiko dira. Euri astun eta berunkara batekin orain dela egun batzuk txikitu eta hustu zuten herriak ongi etorria emango die. Kale grisak, eta isiltasun izularria. Gau hartako ekintzek gure mundutik haratago dauden gauzak jaikiarazi zituen eta isuritako odolak inmateriumeko izakiak erakarri ditu. Han daudela, gure marineak, izaki edo deabru hauen etorreraren lekuko izango dira, eta urduri, gau horretan egindakoaz damatuko dira.

Lausium

Pizti hauen aurka ezingo dute ezer egin eta herrian bertan aurkitutako kotxe eta kamioi batzuetan alde egingo dute. Borroka bortitza eta motza izan zen eta segundu bakan batzuetan Furius, Gunther eta Demagol ikaragarrizko erasoak jasan zituzten. Khornek berak gidatzen zituen deabru hauen infernuko ezpatak eta segituan, ihes egiteko premiaz ohartu ziren.

No hay mus. Órdago a todo

Azelaratzailea zapaltzen, karreterako arekak hegan egiten pasatzen dituzte eta ke ilun baten arrastoa utziz Lausium herri madarikatua atzean uzten dute Thabriako atetaraino iritsi arte. Bertan herriko alkateak azaltzen die eskuadrako sarjentua udaletxeko bilkura aretoan dagoela. Gauza da, herritarrek badakitela zeintzuk diren Lausiumeko hiltzaileak eta errudunen aurka defendatzeko asmoa dutela.

Sarjentua konorterik gabe dago,  bilkura aretoa bonbaz josia utzi dute eta bi eskakizun dauzkate. Batetik, eldar ilunaren buruzagia nahi dute, inbaditzailearekin negoziatzeko, eta bestetik, marineak Mavrosetik ospa egin behar dute, dagoeneko nahikoa lagundu dute. Bidegurutze honetan eskuadra bi aukeren artean zatituko da. Batzuk, Guntherren ideia jarraituz, bonba desaktibatzen saiatu behar dutela diote ( nahiz eta taldean eraislerik ez egon) eta bestak, Maddocken gidapean, eldarra galdekatu, ondoren akabatu eta drogatuta egongo balitz bezala entregatzea dute plantzat.

Azkenean, nahiz eta Gunther, bere gaitasunez ziur egon, Maddocken ekintza plana jarraituko dute. Honela, eldar ilunen eta Severus Domeinuaren arteko aliantzari buruz jakingo dute. Badirudi errebeldeak Inperioko armada haien sistema planteariora erakarri nahi zutela eta horretarako eldar ilunak kontratatu zituzten. Esklabista hitz egiteaz bukatzean erailiko dute droga dosi handiegi batekin eta gezurra bota ondoren espazio ontziak hartu eta Mavrosetik alde egitea lortuko dute. Orbitan arazo txikiren bat eduki ondoren Deathwatcheko baseruntz abiatuko dira, bertan gertatu denari buruz berri ematera.